8:704
quod
impossibile
homini
fuit
in
legis
observatione
iugiter
permanere,
quin
passim
transgrederetur.
Unde
monebantur
illi
misericordiam
implorare.
Affectus
carnis,
inquis,
inimicitia
est
adversus
Deum,
legi
Dei
non
subditur,
nec
potest1)
(Rom.
8).
Id
maxime
verum
est.
At
in
homine
sunt
affectus
carnis,
et
affectus
spiritus.
Non
ex
toto,
sed
ex
parte
erat
impossibile
legem
servare,
ut
ait
ibi
Paulus.
Ex
parte
carnis,
transgressionem
passim
facientis.
At
non
quovis
momento
transgreditur
homo.
Ex
carnis
etiam
infirmitate
et
pravitate,
imperf
ede
tunc
praestabatur,
quod
praestabatur,
quum
nondum
data
esset
perfectio
Christi.
Qua
ratione
iterum
impossibilis
erat
legi
perfectio
iustitiae.
Hic
fuit
Pauli
scopus,
ut
pro
nihilo
habita
illa,
nec
integra,
nec
manente
iustitia,
solam
Christi
iustitiam
spectemus,
quae
integra
est,
perfecta
et
permanens,
in
sola
ipsius
fide
consistens.
Vulgaribus
Iudaeis
non
fuit
tunc
datum
hoc
cogitare,
sicut
nobis
nunc
datur.
Sed
ad
sua
pro
transgressionibus
data
remedia
confugiebant,
ad
expiationes
varias.
Prophetis
videntibus
datum
est
sub
umbra
quadam
Christum
videre,
et
ad
eum
prae
onere
legis
suspirare.
At
non
ideo
erant
a
legis
iugo
et
observatione
tunc
exempti.
Fiduciam
hi
habebant
in
futuro
Christo,
tametsi
vulgus
Iudaeorum
nesciret,
an
esset
odio
vel
amore
dignus.
Nos
vero
certam
scimus
caritatem
Dei
in
nobis.
Plerasque
alias
differentias
iudaicae
et
christianae
iustitiae,
a
me
iam
alibi
expositas,
nunc
omitto.
Si
eas
tu
sublimi
spiritu
cum
Paulo
consideres,
carnalem
illam
temporaneam,
seu
momentaneam
legis
iustitiam
nihil
nunc
pendes,
propter
excellentem
huius
gloriam.
Hac
ratione
Paulus
[pag.
651]
illam,
ut
reiectamentum
elidit,
ut
hanc
extollat.
At,
inquis,
Paulus
hanc
rem
fortius
exaggerat
Rom
3.
Si
locos
omnes,
quos
ibi
adducit,
diligenter
expendas,
nihil
ultra
colliges.
Omnes
homines
ait
Paulus
effectos
inutiles?
Fateor.
Omnes
declinaverunt?
Non
est,
qui
intelligat?
non
est,
qui
faciat
bonum,
ne
unus
quidem?
Fateor.
In
quovis
homine
hoc
aliquando
accidit,
ut
nec
intelligat,
nec
bonum
faciat.
Idque
magis
vigente
per
legem
peccato,
et
certis
impiorum
hominum
sacculis.
Omnes
erant
obnoxii
maledictioni,
in
quam
passim
transgredientes
incidebant.
Vera
haec
sunt.
Nemo,
ais,
fuit
unquam
sine
concupiscentia
:
ergo
nemo
unquam
illam2)
implevit:
Non
concupisces.
Vere
nemo
fuit
sine
insito
concupiscentiae
stimulo
:
sed
non
semper
actualiter
concupiscebat,
nec
quovis
momento
novum
reatum
contrahebat.
Ergo
nec
rem
alterius,
nec
uxorem
alterius
nunc
concupisco,
et
nuper
concupiscebam.
Omnium
mortalium
es
tu
miserrimus,
si
mentem
tuam
semper
hic
daemon
exagitat
Semper
est
peccatum
in
carne,
1)
nam
legi
Dei
non
subditur,
siquidem
ne
potest
quidem.
2)
illam
legem.
|