8:702
Paulo.
Non
recte
ergo
dicitur,
esse
Me
transgressionem
similem,
ut
in
lege,
quum
nec
transgressio
sit,
nec
mortalis.
Ut
autem
melius
intelligas,
in
hac
spirituali
Christi
doctrina
non
esse
legale
illud
vinculum,
nec
servitutis
praeceptum,
sed
liberaliter
oblatam
gratiam,
et
coeleste
donum:
perpende
totum
adventus
Christi
evangelicum
gaudium
et
laetitiae
nuncium
a
lege
procul
distinctum.
Quum
essemus
peccato
Adae
et
legis
servitute
admodum
captivi,
venit
piis
simus
Christus,
gaudium
credentibus
annuncians
et
liberationem.
Docet,
ut
credamus,
et
gratis
donat.
Non
lege
cogit,
sed
beneficium
offert
credere
volentibus.
Postea
quoque
qui
crediderant,
citra
legis
coactionem
docentur
coelestia.
Docentur
regenerari
ex
aqua
et
spiritu
sancto:
alioqui
extra
regnum
manere.
Docentur
carnem
etl)
spiritum
mortificare.
Docentur
diligere,
et
in
coena
Christi
communicare,
tit
cibo
coelesti
servent
vitam
coelestem.
Ecce
totum
evangelium
[pag.
648]
regni,
laetissimum
nuncium,
cum
donis
praesentibus.
Estne
servitutis
iugum
imponere,
tam
coelestia
dona
gratis
donare?
EPISTOLA
VICESIMA
QUINTA.
Mosaica
lex,
ut
tu
censes,
erat
lex
inertibus
saxis
data,
lex
ir
rationalis,
lex
impossibilis,
tyrannica.
Ita
miseros
et
rudes
populos,
te
iudice,
in
equuleo
exercebat
tunc
Deus,
sicut
tyrannus
Diomedes
in
lecto
ferreo,
ut
equis
essent
in
pabulum.
Lex
illa
perinde
tibi
sonat,
ac
si
Gebennensibus
tuis
tyrannus
quis
dicat:
Montes
aureos
producite,
et
astra
coelo
detrahite:
alioqui
poenas
dabitis.
Christus
dicens,
hoc
fac,
et
vives,
Ubi
saxo
dixit:
In
aerem
vola,
et
vives.
Et
ad
legem
illam
nos
vis
tu
hodie
pariter
teneri,
ad
impossibilia
omnia
adstrictos.
Non
te
servitutis
pudet?
tam
violentae
tyrannidis
?
Deum
ais
in
lege
hoc
solum
voluisse
ut
impossibilitatis
admonerentur.
Tu
ita
fingis.
At
ego
cum
propheta
dico,
eum
tunc
voluisse
mandata
sua
custodiri,
eaque
custodientes
esse
beatos.
Favorem
suum
facientibus
legem
praebebat
Deus,
deficientibus
expiationes
dans.
Illi
quoque
se
mandata
facturos
iurabant,
ut
vides
Neh
10,
Psal.
118,
qui
est
Heb.
1192)
item
2
Paral.
16,
Deut.
29
et
Ezech.
16).
Quis
tam
amens
iuret,
aut
quis
Deus
iurare
faciat
rem
omnino
impossibilem?
Deus
testatur,
praeceptorum
observationem
sibi
placere,
et
ea
ipsum
delectari.
An
res
impossibilis
eum
delectabat?
Si
vis
ad
vitam
ingredi,
serva
mandata
{Matth.
19).
Ad
possibilitatem
antecedentis
sequitur
possibilitas
consequentis.
Haec
est
regula
misericordiae
Dei:
Ego
sum
Deus,
faciens
misericordiam
in
mille,
iis
qui
diligunt
1)
per.
2)
qui
est
Hebr.
119
om.
|