9:70
culem
vel
Mercurium
repraesentat.
Hoc
certe
commentum
a
doctrina
nostra
non
minus
remotum
est,
quam
profanum
a
sacro.
Ergo
qui
e
gradu
nos
deturbans
*)
in
eandem
damnationem
praecipitat,
nonne
sublato
rerum
discrimine
solem
e
coelo
detrahit?
Si
nos
in
Consensu
quod
continet
Augustana
confessio
complexos
esse
dixi,
[pag.
54]
non
est
quod
me
astutiae
insimulet.
Verbis
enim
subscribo,
quae
illic
etiam
recitavi.
De
sensu,
quia
idoneus
iudex
non
est
Westphalus,
ad
quem
potius,
quam
ad
autorem
ipsum
provocabo?
qui
si
verbulo
declaret
me
a
sua
mente
deflectere,
protinus
desistam.2)
Lutheri
alia
est
ratio:
in
cuius
verbis
quid
ego
desiderem
semper
ingenue
professus
sum
:
tantum
abest
ut
me
obstrinxerim.
Nec
Westphali
lautitias3)
moror,
cui
videtur
contumelia
in
Lutherum
esse
intolerabilis,
ipsum
contentione
elatum
fuisse
ultra
iustas
metas.
Contentiosum,
inquit,
tu.
Dei
servum
vocas?
Non
ita
est:
sed
quod
modestissimis
quibusque
accidit,
ut
modum
in
certamine
excedant,
id
in
Luthero
si
deploro,
cuius
nota
est
omnibus
vehementia,
mirum
non
est.
Westphalo
etiam
sine
causa
dolet
fallacem
Lutheri
et
Zvinglii
conciliationem
a
nobis
tentatam
esse,
quorum
infelices
conflictus
sepelire
nobis
propositum
fuit.
Esto,
pugnarint
eorum
sententiae:
quid
nos
iam
vetat
eorum
exemplo
monitos
et
sedatis
animis
expendere,
et
magis
temperato
stylo
tradere
quid
rectum
sit?
Et
sanis
lectoribus
suam
morositatem
Westphalus
probabit,
qui
nihil
tale
permittit?
[pag.
55]
Colligit
si
in
ea
fide,
quam
ante
annos
circiter
viginti
professus
sum
adhuc
persto,
me
nihil
minus
credere,
quam
substantialiter
in
coena
dari
Christi
corpus.
Ego
vero,
quamvis
substantia
carnis
Christi
animas
nostras
vere
pasci
fatear,
substantialem
praesentiam,
quam
imaginatur
Westphalus,
non
minus
hodie
quam
olim
repudio.
Neque
enim
si
vivifica
est
nobis
caro
Christi,
ideo
transfundi
in
nos
eius
substantiam
necesse
est.
Sublato
hoc
transfusionis
commento,
de
voce
substantiae
controversiam
movere
nunquam
mihi
venit
in
mentem,
nec
unquam
dubitabo
fateri,
arcana
spiritus
sancti
virtute
vitam
in
nos
diffundi
ex
eius
carnis
substantia,
quae
non
abs
re
cibus
coelestis
vocatur.
Hac
in
re
constanter
asserenda
maior
semper
fuit
mea
simplicitas,
quam
ut
ad
lucem
eius
obscurandam,
vel
labefactandam
fidem,
tuae
calumniae
vel
minimum
proficiant.
Efficaciter
exhiberi
in
coena
dixi
Christi
corpus,
non
naturaliter,
secundum
virtutem,
non
secundum
substantiam.
Quo
posteriore
membro,
localis
substantiae
inclusio
a
me
notata
fuit.
Simul
tamen
dixi
Christum
sua
nobis
bona
non
communicare,
nisi
qua-
1)
deturbat
Bez.
et
Amst
2)
qui
si
verbulo
.
.
.
.
desistam;
absunt
haec
a
versione
gallica,
3)
la
maniere
de
faire
delicate.
5*
|