40:70  ne  timeas,  et  a  facie  ipsorum  ne  frangaris,  quia  domus  rebellis  ipsi  (sunt).  Hic  rursus  praecipit  Deus  servo  suo,  ut  fortiter  perrumpat,  etiam  si  populus  claudat  sua  malitia  et  improbitate  omnes  aditus.  Quia  autem  saepe  metu  territi  deficimus,  ideo  prophetam  suum  armat  Deus  inexpugnabili  fiducia  contra  minas  populi:  deinde  contra  omnes  sermones  qualescunque  sint.  Rationem  non  aliam  adfert,  nisi  quia  sunt  domus  rebellionis,  vel  sunt  gens  rebellis  et  pervicax.  Diximus  autem,  quamvis  primo  intuitu  videri  possit  illud  frigidum,  tamen  sufficere  ad  servos  Dei  animandos  dum  statuunt  Deum  nihil  temere  praecipere:  ubi  autem  agnoscunt  placere  Deo,  ut  verba  sua  consumant  apud  surdos,  hoc  modo  non  desinunt  partibus  suis  defungi,  quamvis  frustra  se  fatigent  quoad  mundum.  Iam  ubi  etiam  accedit  illa  cogitatio,  Deum  staturum  ab  ipsorum  sparte,  duplicatur  fiducia  et  animositas.  Ita  fit  ut  contemptis  omnibus  minis  et  terroribus,  audacter  exsequantur  suum  officium.  Hac  igitur  ratione  nunc  dicit,  tu  fili  hominis  ne  timeas  ab  ipsis,  et  a  sermonibus  eorum  ne  timeas.  Per  sermones  non  simpliciter  minas  intelligo,  sed  etiam  calumnias,  quibus  scimus  gravatos  fuisse  servos  Dei.  Hypocritae  enim  insurgunt  magna  confidentia,  et  queruntur  sibi  fieri  iniuriam:  deinde  proterve  etiam  ingerunt  nomen  Dei:  quemadmodum  hodie  papistae  non  tantum  minas  evomunt,  quibus  nos  conturbent:  sed  fastuose  iactant  se  esse  ecclesiam,  et  hoc  confirmant  perpetua  successione:  deinde  ecclesiam  nunquam  deseri  a  spiritu  sancto:  ergo  fieri  non  posse  ut  unquam  Deus  ipsos  deseruerit.  Videmus  ergo  domesticos  hostes  Dei  non  tantum  minaciter  loqui  contra  Dei  servos,  sed  simul  adducere  multos  falsos  praetextus,  quibus  onerent  veros  et  fidos  prophetas  invidia  et  odio.  Utcunque  ergo  aliquid  coloris  habeant  tales  calumniae,  quemadmodum  iniuste  nos  premunt  hostes  veritatis:  Deus  iubet  nos  pergere  invicta  fortitudine.  Ne  timeas  ergo  ab  ipsis,  inquit,  et  ab  ipsorum  sermonibus.  Et  quoniam  paulo  post  repetitur  eadem  loquutio,  hinc  colligimus  Deum  non  aliquid  vulgare  proferre.  Observatu  igitur  dignum  est,  quod  Deus  semel  et  bis  pronuntiavit  non  esse  metuendos  sermones  eorum,  qui  iactant  se  esse  ecclesiam  Dei,  et  non  dubitant  petulanter  obiicere  sacrum  eius  nomen  quasi  per  ludibrium.  Quum  ergo  autore  Deo  spernere  liceat  eiusmodi  sermones,  non  est  cur  hodie  papistae  nos  deiiciant,  quum  plenis  buccis  detonant  nomen  ecclesiae  et  autoritatem  apostolicam.  Neque  enim  tribuitur  Deo  iustus  honor,  nisi  in  ordinem  cogatur  omnis  mundi  altitudo,  ut  sola  doctrina,  quae  profecta  est  ex  ore  Dei,  emineat.  Iam  adiungit,  quia,  vel  tamen:  nam  particula  haec  causalis  potest  adversative  resolvi,  utcunque  sint  rebelles%