9:7  7  DEFENSIO  8  multarum  ecclesiarum  dedecus  redundat.  Indocti  et  temulenti*)  homines,  dum  bellum  sacramentarium  instaurant,  primis  librorum  paginis  audacter  iactant,  pro  tota  Saxonia  et  vicinis  regionibus  *)  se  pugnare.  Id  dum  a  multis  creditur,  alios  involvit  pia  reverentia,  quam  saxonicis  ecclesiis  deferunt:  alii2)  eas  derident,  quod  tam  putidis  indoctisque  patronis  utantur:  alii  nimiam  sanioris  numeri  tolerantiam  mirantur:  impii  vero  et  aperti  Christi  hostes  summam  ex  mutua  nostra  concertatione,  quasi  lanistae  ex  gladiatorio  ludo,8)  voluptatem  capiunt.  Quum  igitur  turpis  dissimulatio  sit,  quae  tot  malis  vagum  et  effraenem  cursum  permittit,  [pag.  5]  viderint  docti  ac  prudentes  viri,4)  annon  suarum  partium  sit  moderari  caecos  istos  impetus,  unde  tantum  damnum  inferri  ecclesiae  vident.  Et  quoniam  omnes,  qui  non  prorsus  intractabiles  sunt,  vel  nondum  se  adeo  insolenter  iactarunt,  placide  ad  sanam  mentem  redire  cupio:  imo,  ne  quis  praeclusam  sibi  poenitentiae  ianuam  queratur,  unum  duntaxat,  et  quidem  tacito  nomine,  breviter  attingam.  Ille  igitur6)  quisquis  est,  postquam  thrasonice  professus  est,  se  plus  quam  animosum  esse  fidei  orthodoxae6)  vindicem,  magnos  et  insignes  viros,  quos  ego  amo  et  veneror,  ipse  pro  suis  praeceptoribus  agnoscit,  in  operam  subsidiariam  advocat.**)  En  quibus  auspiciis  primarios  ecclesiae  doctores  nobiscum  in  certamen  committat:  nempe  ut  mali  discipuli  temeritatem,  quasi  milites  post  aciem  ad  ferendum  subsidium  locati,7)  sequantur.  Sed  quod  hostium  genus  illis  oppugnandum  assignat?  Nomine  quidem  appellat  sacramentarios:  rem  vero  sic  definit,  eos  se  aggredi  qui  in  eucharistico  pane  et  sanguine  Christi  praeter  vacua  *signa  nihil  relinquunt.  Si  ita  est,  quiescat  ipse  tumultuarius  et  a  se  ipso  lectus  bellator,8)  locumque  potius  legitimis  et  idoneis  ducibus  cedat.  Praeclarae  sunt  apud  Helvetios  Rhaetosque  ecclesiae,  quibus  et  nostra  accedit.  Ab  his  cordati  saltem  aliquot  duces  et  antesignani  prodibunt,  qui  ingentes  copias  secum  trahent,9)  ut  iustis  opibus  non  minus  strenue  quam  fideliter  belli  huius  molem  sustineant.  Quis  enim  nostrum  suam  sacris  symbolis  veritatem  non  asserit?  At  vero  a)  dum  ita  praefatus  non  modo  singulos  enumerat,10)  qui  ab  huius  [pag.  6]  criminis  suspicione  longissime  absunt,  sed  etiam  consensionis  nostrae  formulam  in  medium  producit,  ubi  tam  diserte  repudiatur  error  ille:  quid  hac  repugnantia  impudentius  vel  magis  praeposterum  fingi  potest?  Nec  vero  causae  nostrae  defensionem  aliunde  accersere  opus  est,  quandoquidem  ipse11)  paulo  post  verba  nostra  recitat,  ubi  palam  fatemur,  vere  in  sacra  coena  fidelibus  communicari  Christi  corpus.  Quid?  ubi  vera  asseritur  communicatio,12)  an  nihil  praeter  nudum  et  inane  signum  relinquitur?  Eestat  illi  miserum  ieiuni  cavilli  suffugium:  nos  de  spirituali  manducatione  loqui.  *)  Hoc  epitheton  magnos  excitavit  clamores  quibus  permotus  Noster  postea  in  Ultima  sua  admonitione  pag.  320  ed.  pr.  sensum  vocabuli  explicando  mitigare  studuit.  1)  et  en  la  basse  Allemagne.  Alludit  ad  praefationem  Westphali  libello^  qui  inscribitur:  Eecta  fides  ete,  prae'  missam.  2)  tous  les  docteurs  de  ce  quartier-la.  3)  comme  on  s'esbatroit  a  voir  iouster  des  coqs.  4)  Add.  qui  sont  en  ces  pays-la.  5)  ce  follastre.  6)  catholique.  **)  Lutherum  scilicet,  quem  producit  Westphalus  in  praefatione  Farraginis  suae.  7)  comme  les  archers  un  homme  d'armes≫  8)  tumultuarius  .  .  .  .  bellator:  abest  a  gallico.  9)  Pour  le  moins  on  trouvera  entre  nous  beaucoup  de  meilleurs  capitaines  pour  maintenir  la  dignite  et  vertu  des  sacremens  que  luy  n'est  bon  gendarme.  a)  Sed  MS.  10)  Mais  quand  ce  venerable  docteur,  apres  avoir  mis  un  si  beau  proesme  non  seulement  met  en  son  role  plusieurs  bons  personnages  etc.  11)  ce  veau.  12)  quand  on  afferme  que  ce  qui  est  figure  se  donne  quant  et  quant  et  que  l'effect  s'accomplit.