7:7
7
ARTICTJILI
FACULTATIS
PARISIENSIS
partem
declinando.
1)
Itaque
in
quaestionibus
hodie
controversis
sequamur
regulam,
quam
teste
Theodorito2)
Constantinus
in
synodo
Nicena
episcopis
dedit,
ut
ex
puris
Dei
oraculis
earum
petamus
definitionem.
s
)
ARTICULUS
I.
De
Baptismo.
Certa
et
firma
fide
credendum
est
baptisma
omnibus
etiam
parvulis
ad
salutem
necessarium
esse:
ac
per
ipsum
dari
gratiam
spiritus
sancti.
Probatur
sic:
Quia
alias
baptisma
per
mulieres
datum,
nihil
valeret,
quod
est
expresse
fundatum
in
hac
fide,
quia
baptismus
sit
de
necessitate
salutis:
Utcunque
sit
prohibitum
in
concilio
Carthaginensi,
quod
mulieres
baptizare
non
praesumant,
sine
aliqua
exceptione.
Imo
quod
est
fortius,
ventilatur
ardua
quaestio
inter
doctores,
utrum
infans
in
periculo
mortis,
si
non
adsit
aqua,
debeat
potius
proiici
in
puteum
quam
commendari
Deo
cum
exspectatione
eventus.
Hoc
autem
esset
homicidium
dignum
morte,
nisi
diceretur
quod
baptisma
sit
de
necessitate
salutis.
Sunt
etiam
aliae
quaestiones,
utrum
infans,
in
defectu
aquae
naturalis,
debeat
potius
baptizari
cum
lotio,
vel
cum
aquis
artificialibus,
alias
stillatitiis,
quam
relinqui
sic,
donec
habeatur
aqua.
Item,
utrum
non
sit
verus
baptismus,
conspuere
super
faciem,
in
casu
necessitatis.
Quae
omnes
quaestiones
non
tantum
essent
supervacuae,
sed
etiam
stultae,
nisi
teneremus
hoc
principium.
ANTIDOTUM.
Offerri
nobis
in
baptismo,
ac
exhiberi
tum
remissionem
peccatorum,
tum
spiritus
sancti
gratiam,
pii
omnes
confitentur.
Eo
quoque
agnoscunt
opus
habere
infantes:
non
tanquam
adiumento
ad
salutem
necessario,
sed
tanquam
sigillo,
ad
obsignandam
in
illis
adoptionis
gratiam,
divinitus
ordinato.
Sanctos
enim
fidelium
liberos
nasci
tradit
Paulus
(1
Cor.
7,
14).
Et
sane
nequaquam
illis
conveniret
baptismus,
nisi
iam
in
hac
promissione
salus
eorum
inclusa
esset:
Ero
Deus
tuus,
et
Deus
seminis
tui
(Gen.
17,
7).
Non
enim
filii
Dei
per
baptismum
fiunt.
Sed
quia
promissionis
beneficio
haeredes
sunt
adoptionis,
ideo
ad
baptismum
eos
admittit
1)
Libr.
2.
de
peccat,
meritis
et
remissione
in
fine.
2)
Libr.
1.
histor.
eccl.
cap.
7.
3)
Versio
gallica
addit
haec:
Car
comme
dit
sainct
Hilaire,
c'est
un
grand
desordre
quand
on
determine
de
la
doctrine
Chrestienne
selon
le
iugement
des
hommes
ou
par
leur
authorite
(au
livre
des
Synodes
contre
les
Arriens
au
commencement).
|