41:7  7  PRAELECTIONES  Diximus  heri  proceres,  qui  insidias  machinati  sunt  Danieli,  fuisse  correptos  magno  furore,  quum  auderent  dictare  regi  edictum  quod  recitat  Daniel.  Fuit  enim  illud  intolerabile  sacrilegium,  quod  rex  spoliabat  suo  honore  omnes  deos:  tamen  subscripsit  edicto,  quemadmodum  postea  videbimus,  nempe  ut  probaret  hoc  modo  obedientiam  populi  illius,  quem  nuper  sub  iugum  redegerat  opera  generi  sui.  Neque  enim  dubium  est,  quin  voluerit  subigere  Chaldaeos,  qui  ad  illud  usque  tempus  dominati  fuerant.  Scimus  enim  ex  potentia  generari  ferociam.  Quum  ergo  Chaldaei  tam  longe  et  late  prius  regnassent,  difficile  fuit  eos  ita  domare,  ut  parati  essent  ad  obsequium  :  praesertim  quum  viderent  se  eorum  esse  servos,  quorum  prius  fuerant  aemuli.  Scimus  enim  fuisse  multa  certamina  inter  ipsos  et  Medos.  Quanquam  ergo  bello  subiugati  erant,  non  tamen  subacti  adhuc  erant  eorum  animi.  Ideo  voluit  Darius  probare  eorum  obsequium:  hoc  est,  inductus  fuit  hac  ratione.  Neque  enim  consulto  provocat  in  se  iram  deorum,  sed  quum  homines  respiceret,  oblitus  est  divinitatis,  et  substituit  se  in  locum  deorum,  ac  si  in  eius  arbitrio  esset  trahere  ad  se  coelorum  potentiam.  Hoc,  ut  dixi,  horribile  fuit  sacrilegium.  Sed  si  quis  posset  excutere  regum  corda,  vix  centesimus  quisque  inveniretur,  qui  non  eodem  modo  contemnat  omne  numen.  Tametsi  enim  fatentur  se  regnare  Dei  gratia,  ut  alibi  dictum  fuit  i  tamen  volunt  ipsius  loco  adorari.  Iam  videmus  quam  facile  persuadeant  regibus  adulatores  quidquid  facere  videtur  ad  extollendam  eorum  magnitudinem.  Sequitur,  8.  Nunc,  rex,  statue  edictum,  et  obsigna  scripturam,  quae  non  ad  mutandum  (hoc  est,  quae  sit  immutabilis)  secundum  legem  Medorum  et  Persarum,  quae  non  transit.  9.  Itaque  (ipse)  rex  Darius  obsignavit  scripturam  et  edictum.  Hinc,  sicut  dixi,  plus  satis  apparet  quam  propensi  sint  regum  animi  ad  fallacias,  ubi  putant  se  posse  crescere,  et  suam  dignitatem  augeri.  Rex  enim  non  diu  cum  suis  proceribus  disputat,  sed  subscribit  edicto:  nempe  quia  existimat  hoc  sibi  fore  utile  et  suis  successoribus,  si  expertus  fuerit  Chaldaeos  sibi  morigeros,  ita  ut  parati  sint  potius  omnes  deos  abnegare,  quam  recusare  quidquid  ipse  mandat.  Quod  ab  verba  spectat,  vertunt  quidam  iOQK  scripturam,  et  exponunt  incidere,  quemadmodum  scimus  olim  incisas  fuisse  leges  in  tabulis  aeneis.  Sed  simplicius  interpretor,  nempe  ut  petant  a  rege  obsignationem  scripturae,  hoc  est,  ubi  scriptum  fuerit  edictum,  ut  ipse  obsignat.  Quod  non  mutetur,  inquiunt,  quod  non  sit  mutandum  :  hoc  est,  edictum  sit  inviolabile,  secundum  legem  Medorum  et  Persarum,  quae  non  transit,  hoc  est,  quae  non  eva-