8:694
dam
voluit
Deus
ex
innata
sui
halitus
virtute
esse
in
hominis
potestate,
quaedam
vero
non
:
quod
et
in
angelis
est
ita
limitatum.
Si
primum
membrum
respicias,
dices
bene,
eos
qui
in
finali
iudicio
damnabuntur,
libere
deliquisse:
iuste
puniri,
quum
fuisset
eis
aliquid
datum,
quo
salvari
potuissent
Si
secundum
membrum
coelestis
vocationis
cum
Paulo
tractes,
dices
bene,
nos
ibi
non
posse.
Non
esse
currentis
Christum
cognoscere,
sed
solius
Dei
miserentis.
Meram
esse
eiectionem.
Solius
praedestinationis
hoc
esse
opus,
solius
liberalitatis,
solius
doni
gratuiti.
Huc
tendit
tota
Pauli
disputatio,
quum
de
vocatione
ad
Christum
loquitur,l)
quae
potestatem
hominis
excedit.
Quum
non
possit
potestati
hominis
hoc
tribui,
praedestinationi
merito
tribuitur,
seu
electioni.
Ex
innato
Dei
halitu
est
omnibus
datum,
velle
bonum
in
genere:
at
non
velle
Christum,
quod
est
peculiare
praedestinationis2)
donum.
Ad
indicandam
sublimem
hanc
viam,
homini
vere
impossibilem,
est
evangelio
declarata
certorum
praedestinatio.
Hinc
apposite
dixit
Lucas,
eos
credidisse,
qui
ordinati
erant
ad
vitam
aeternam.
Certus
est
enim
ordinatus,3)
et
Deo
praesens
numerus,
extra
quem
nemo
vere
accedit
Et
nihilominus
qui
accedunt
et
credunt,
Ubere
credunt
artificio
divino.
De
angelis
id
ipsum
tu
concedis:
fuisse
ab
aeterno
certum,
praedestinatum
atque
ordinatum
bonorum
numerum,
et
nihilominus
libere
omnes4)
egisse.
Etiam
angeli
per
Dei
gratiam
egerunt
et
libere.
Sapientia
Dei
in
hac
re
longe
sublimior
est
quam
tu
cogitas.
Si
Adam
ipse
in
priore
innocentia
mansisset,
coeleste
hoc
advenientis
Christi
regnum
non
fuisset
assequutus,
sine
speciali
nova
gratia.
Num
ideo
servum
haberet
arbitrium?
Non
est
per
peccatum
Adam
conversus
in
lapidem,
quin
in
eo
manserit
imago
Dei,
et
halitus
mentis
divinae.
Tu
nullum
tibi
natura
insitum
esse
putas
spiritum
deitatis,
quasi
Deus
[pag.
638]
in
nares
tuas
suo
halitu
non
spirasses.
In
ipso
Cain
nequissimo,
et
in
gigantibus,
ex
insito
et
ab
origine
inspirato
deitatis
halitu,
superat0)
Ubera
vis
aliqua,
et
dominium
in
peccatum,
teste
Deo:
ergo
et
in
te
quoque
superest,
nisi
sis
tu
saxum
et
truncus.
EPISTOLA
VICESIMA
TEKTIA.
Mosaicam
legem
in
eadem
nobis
qua
et
Iudaeis
fore
observatione
contendis,
iniuriam
ei
et
contumeliam
fieri
dicens,
si
de
eius
regula
sit
quidquam
immutatum.
6)
Videor
hic
mihi
Mahometum
audire,
aut
1)
agit.
2)
praedestinatis.
3)
ordinatus
om.
4)
omnes
om.
5)
semper
erat.
6)
imminutum.
|