8:690
per
insignem
apostasiae
illusionem:
aut
torpore
quodam
ad
mortuam
fidem
penitus
ducamur,
vitiis
carnis
obruti.
Ri
soli
sunt
duo
modi,
quibus
homo
per
spiritum
Christi
regenitus
ad
mortem
potest
peccare.
Qui
duo
modi
ad
unum
r
educuntur,
ad
ipsius
spiritus
fidei
iacturam.
Eadem
igitur,
quae
erat
fides
viva,
est
postea
fides
mortua,
nisi
quis
spiritum
fidei
dicat
esse
fidem.
Differunt
tamen
maxime,
quia
spiritus
fidei
est
Deus,
et
fides
est
actus
creatus
in
anima.
Per
spiritum
fides
eadem
Petri
facta
est
viva,
quae
antea
non
erat
ita
viva.
Sicut
peccatum
idem,
quod
ante
et
post
regenerationem
1)
vincitur
a
vita:
ita
fides
eadem
Christi
per
spiritum
gratiae
vincit
mortem,
et
sine
eo
vincitur
a
morte.
Fides
ergo
viva
est,
quam
spiritus
gratiae
vivificat.
Viva
fides
sensum
clarum
habet
vivificantis
spiritus,
et
certum
conscientiae
testimonium
de
Christo.
Fides
viva
est
[pag.
632]
qua
nos,
Christo
credendo,
Christum
in
nobis
vivere
sentimus.
Cognita
fide
viva,
facile
est
discernere
mortuam.
Quae
duobus
modis
mortua
dicitur.
Primo
modo
est
mortua
fides,
quae
nunquam
vixit,
quam
spiritus
gratiae
nunquam
vivificavit:
sed
mansit
velut
levis
quidam
historicus
assensus.
Semen
in
sterilia
loca
ita
iactum,
raptum,
aut
conculcatam,
ut
radices
non
iecerit.
Altero
modo
mortua
dicitur,
quae
iecit
aliquam
radicem,
prius
vixit,
sed
eam
postea
spiritus
reliquit,
ut
in
nihilum
abierit,
aut
mortua
manserit,
velut
fidei
cadaver.
Mortua
ergo
fides
est,
quae
est
sine
spiritu
vitae.
Mortua
fides
non
est
proprie
fides,
sicut
homo
mortuus
non
est
homo.
Mori
autem
sensim
in
nobis
dicitur
fides,
quando
tolluntur
vestimenta,
cessant
fomenta,
languent
opera,
frigescit
caritas,
viget
caro,
erumpunt
vitia,
exstinguitur
spiritus,
moritur
Christus.
Quod
tempore11)
nostro
sensim
ad
mortem
ruamus,
docet
Christus
in
Apocalypsi:
Quia
tepidus
es,
incipiam
te
vomere.
3)
Incipiam,
ait,
non
te
mox
perdam.
Ego
diu
te
exspecto,
tempus
resipiscendi
do:
tu
confirma
eos,
qui
ad
mortem
ruunt.
Memor
esto,
unde
excideris,
age
poenitentiam
et
prima
opera
fac.
Quod
si
in
malo
perseveres,
tollam
candelabrum
tuum,
et
tunc
penitus
morieris,
exstincta
lucerna.
Mori
in
nobis
tunc
dicitur
Christus,
qui
antea
vivebat
in
nobis.
Quicunque
per
spiritum
Christi
sumus
regenita
et
corporis
Christi
participes
facti,
si
in
nobis
moriatur
fides,
dicimur
Christum
intus
necare,
et
turpius
quam
Iudaei
eum
in
nobis
occidere,
a
quo
tanto
facinore
nos
Iesus
Christus
servet.
Amen.
1)
Haec
ex
MS.
sic
restituenda:
.
.
.
.
post
regenerationem
nobis
inest,
ante
regenerationem
nos
vincit
ad
mortem
et
post
regenerationem
vincitur
a
vita
caett.
2)
tepore.
3)
evomere.
44
|