8:69
69
DE
SCANDALIS.
70
prius
in
obscuris
chartis
obsoleta
iacuerat.
Horum
saltem
placandi
essent
impetus,
ut
persuadeant
boni
isti
continentiae
vindices,
nos
carni
dare
quantum
licentiae
postulat.
Sed
quum
adversus
nostrum
rigorem
tantopere
recalcitrent,
quibus
grata
suavisque
esset
papatus
disciplina:
cuivis
hinc
colligere
promptum
fuerit,
doctrinam
nostram
ab
effraeni
illa,
cuius
eam
insimulant,
indulgentia
multum
distare.
Imo
hac
invidia
doctrinam
nostram
gravant
multi
ex
papistis,
[pag.
89]
quod
laetitiam
prope
omnem
ac
hilaritatem
e
mundo
tollat.
1)
Tria
praecipue
nobis
obiectant,2)
in
quibus
nos
insimulant
quidvis
agendi
licentiam
appetivisse:
quod
a
nobis
abrogatur
auricularis
confessio,
quod
ciborum
prohibitio
damnatur,
quod
liberum
cunctis
facimus
coniugii
usum.
Peccandi
verecundiam
e
mundo
tolli
clamitant,
nisi
eam
fraenet
confitendi
necessitas.
Atqui
mirum
est,
spiritum
Dei
neque
in
veteri
ecclesia,
neque
per
complures
aetates
post
Christi
adventum,
hoc
fraeno
usum
esse.
Pudore
ergo
caruisse
dicemus
totum
illud
tempus,
quo
sanctitas,
pudicitia,
et
omnes
virtutes
praecipue
floruerunt.
Quum
tunc
plus
quam
austerus
esset
disciplinae
rigor,
hoc
tamen
retiaaculuin3)
non
erat,
sine
quo
nihil
fore
salvum
putant
boni
isti
modestiae
patroni.
Atqui
falsissimum
est
quod
iactant,
cohiberi
hoc
remedio
hominum
libidines.
Quis
enim
non
videt,
quemadmodum
vomitu
se
exonerant
ebriosi,
ut
mox
tanquam
ieiuni
et
recentes
ad
novam
ingluviem
redeant,
ita
papistas
clancularios
susurros
in
aurem
sacerdotis
vomere,
ut
levati
priore
sarcina
peccata
peccatis
audacius
accumulent?
Deo
quidem
se
confiteri
praefantur.
Verum
commune
omnibus
consilium
esse
dico,
clanculum
sua
arcana
sacrifico
retegere,
ut
Deum
et
homines
lateant.
Itaque
videmus,
ut
furtivo
suo
murmure4)
defuncti
sibi
longe
securius
indulgeant.
Caeterum,
ut
demus
servili
metu
retineri
quosdam,
ut
a
peccando
abstineant,
ne
postea
necesse
sit
confiteri:
nos
tamen
libertatem
carnis
hac
parte
quaerere,
calumniose
inferunt.
Legem
Innocentii5)
damnamus,
quae
conscientias
necessitate
obstringit,
a
qua
ipsas
Deus
absolvit
et
liberat.
Expostulent
cum
Deo,
qui
tam
praecise
vetat
ne
quis
in
eiusmodi
laqueos
se
induat,
[pag.
90]
ne
animas
Christi
sanguine
redemptas
indui
sinat.
Ex
sacrilega
audacia
profectum
dicimus,
quod
hominum
figmento
pec-
1)
Add.
et
tient
les
gens
trop
serrez
en
melancolie.
2)
Add.
les
Caffards
et
Docteurs
du
Pape.
3)
On
n'usoit
pas
d'un
tel
chevestre.
4)
Add.
qu'ils
font
a
l'aureille
de
Messire
Iean.
5)
ce
beau
Canon
fait
par
Innocence
au
Concile
de
Latran
ou
il
est
commande
a
tous,
sous
peine
de
peche
mortel,
de
se
confesser
a
leurs
Curez.
|