8:685
685
EPISTOLAE
AD
CALVINUM.
686
offertur
a
Christo
evangelium,
quasi
naturalibus
haeredibus
fidei
Abrahae.
Ex
radice
sancta
eos
prae
gentibus
vocat
Paulos1)
sanctos,
id
est
praeparatos
magis
Deo.
Quamvis
sint
excaecati,
adhuc
hodie
erga
[pag.
625]
progeniem
illam
durat
aliqua
dilectio
Dei,
ut
innuit
Paulus
Hom.
ll.
Non
sine
mysterio
servatur
adhuc
gens
illa,
cum
scripturis
sacris
incorruptis.
Mysterium
hic
subesse
docet
Paulus,
quod
sit
Israel
totus
ad
Deum
convertendus.
Utcunque
nunc
excusantur,
si
non
credunt
perversae
Antichristi
et
trinitariorum
doctrinae.
Ita
de
incredulitatis
peccato
excusat
Christus
eos,
quibus
non
est
ipse
loquutus
(Ioan.
15).
Eadem
ratione
excusantur
aliquo
modo
in
lege
naturae,
qui
ad
regnum
Christi
non
pervenerunt,
sicut
nec
Iudaei.
Quanquam
nec
Iudaei,
nec
gentes
in
regnum
hoc
coeleste
nunc
ingrediantur,
regenerationem
ex
aqua
et
spiritu
sancto
non
assequuti:
non
tamen
propterea
ad
gehennam
ignis
in
finali2)
resurrectione
omnes
damnabuntur.
Nec
Esau
ita
damnabitur
Paulo,
quia
dictum
est:
Esau
odio
habui
(Rom.
9).
Agit
ibi
Paulus
de
vocatione
evangelica,
in
Iacob
minore
figurata,
quae
est
res
mere
gratuita.
De
futura
aeterna
damnatione
nihil
diiudicat
Paulus
nec
potest
Exosus
dicitur
Esau
primogenitus,
quia
a
primaria
benedictione,
a
primogenitura,
seu
regia
dignitate,
pellitur,
minore
praeelecto.
Ita
sunt
Ruben,
Simeon
et
Levi
maledicti,
exosi,
et
a
primogenitura
exclusi,
non
damnati.
Exosus
est
iste,3)
sicut
dicitur
pater
odisse
filium,
quem
minus
alio
diligit.
Exosi
quodammodo
fuerunt
Moses
et
Aaron,
ob
incredulitatem
exclusi
(Num.
20)
non
damnati.
Reprobatus
est
Esau,
sicut
reprobati
sunt
Eliab,
et
Abinadab,
fratres
maiores
Davidis
(1.
Sam.
16).
Reprobatus
est,
sicut
Eli
et
Abiatar
sacerdotes,
quos
damnari
negat
apostolica
doctrina,
ut
citat
Irenaeus
lib.
4,
cap.
45
et
50.
Sua
seorsim
fuit
ipsi
Esau
benedictio,
et
Ismaeli,
et
filiis
Loth,
et
Iaphet,
exemplo
gentium,
inter
quas
omnis,
qui
timet
Deum,
et
operatur
iustitiam,
is
acceptus
est
illi.
Verum
est
Christi
dictum
:
Nisi
venissem
et
loquutus
eis
4)
fuissem,
peccatum
non
haberent.
Peccatum
hoc
non
imputat
Christus,
nisi
quatenus
est
ipse
loquutus,
[pag.
626]
Varie
autem
est
gentibus
loquutus.
Omnibus
gentibus
est
ab
initio
data
haec
sapientiae
regula:
Timor
domini
est
sapientia,
et
recedere
a
malo
intelligentia.
Ita
regulam
omnibus
datam
citat
Iob.
cap.
28.
Non
solum
ex
innato
halitu
divino
gentibus
omnibus
internam
viam
iustitiae,
sed
et
externum
foedus
et
sacrificia
sibi
grata,
ostendit
sapientia
divina,
Christus
ipse.
Sacrificia
legimus
in
Abel,
Noe,
Iob,
et
plerisque
aliis.
Ietro
sacerdos
Madian,
sapientior
visus
1)
Paulus.
2)
in
finali
iudicio
ac.
3)
ipse.
4)
eis
om.
|