9:68
tum
potest
obscurat,
paci
et
concordiae
esse
inimicum
:
atque
etiam
impudenter
in
arenam
committere,
[pag.
49]
qui
maiore
consensu
hoc
caput
doctrinae
iisdem
verbis
explicant,
quam
hactenus
fecerit
unus
quispiam
ex
eorum
grege,
quos
nobis
hostes
opponit.
Nunc
ad
secundam
partem
descendo,
in
qua
obiectae
calumniae
crimen
a
se
depellere
conatur,
quasi
vere
dixerit
nos
in
sacramentis
nihil
praeter
vacua
signa
relinquere,
ubi
clare
perspicere
licet
quanto
stupore
ad
contumaciam
obduruerit.
Testamur
passim
in
scriptis
nostris
longe
differre
ab
inanibus
figuris
quae
Dominus
nobis
reliquit
gratiae
suae
testimonia
et
sigilla.
Diserte
hoc
Consensus
praedicat,
Dominum
qui
verax
est,
intus
praestare
suo
spiritu
quod
oculis
figurant
sacramenta:
nec
quum
distinguimus
inter
signa
et
res
signatas,
disiungere
a
signis
veritatem.
Hunc
locum
luculentius
et
uberius
persequitur
Defensio.
Summa
tamen
est,
vere
nobis
Christum
offerri
per
sacramenta,
ut
eius
facti
participes
bonis
eius
omnibus
potiamur,
ut
denique
ipse
vivat
in
nobis,
et
nos
in
ipso.
Qui
ex
adverso
clamitat,
statui
a
nobis
vacua
signa,
an
non
aperte
Christum
totamque
eius
virtutem
in
nihilum
redigit?
Nam
si
quid
est
Christus,
et
si
quo
in
pretio
habentur
spirituales
[pag.
50]
eius
divitiae,
pignus
quo
se
nobis
communicat,
vacuum
et
inane
dicendum
non
est.
Si
nunc
excipiam,
quod
optimo
iure
licet,
Christum
nihil
prorsus
esse
Westphalo,
gravem
sibi
fieri
iniuriam
quiritabitur.
Sed
quem
putat
esse
tam
hebetem,
cui
non
sponte
in
mentem
veniat,
iudicium
hoc
facere?
Ac
ne
litigando
plus
verborum
consumam,
respondeat
ipse
uno
verbo,
si
contendit
vacua
esse
signa,
quae
veram
Christi
fruitionem
afferunt,
quanti
Christum
aestimet?
Si
tota
spiritualium
bonorum
plenitudo
non
facit,
ut
quidquam
veri
et
solidi
signa
contineant,
an
non
spiritus
sancti
virtus
secundum
eum
evanescit?
Quibusnam
praestigiis
illudet,
ut
non
statim
appareat
exsecranda
haec
blasphemia?
Nam
quod
integumentis
quibusdam
lucem
obscurat,
puerile
effugium
est.
Refert
excogitatos
fuisse
tropos
vel
in
verbo
Est,
vel
in
voce
Corporis,
ad
probandam
Christi
absentiam≫
Atqui
secundum
nos
panis
ita
corpus
significat,
ut
vere,
efficaciter,
ac
re
ipsa
nos
ad
Christi
communicationem
invitet.
Dicimus
enim
veritatem
quam
continet
promissio,
illic
exhiberi,
et
effectum
externo
symbolo
annexum
esse.
Tropus
[pag.
51]
ergo
signum
minime
evacuat,
sed
potius
ostendit
quomodo
non
sit
vacuum.
Nihilo
etiam
magis
localis
corporis
absentia
signi
exinanitio
est,
quia
non
desinit
Christus
se
offerre
suis
fidelibus
fruendum,
quamvis
in
terram
non
descendat.
Ac
frustra
in
miseram
hanc
latebram
se
abdit,
quum
alicubi
fatear
Oecolampadium
et
Zvinglium
inter
disputationis
exordia,
ad
refellendam
superstitionem
nimis
atten-
|