[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


2:68  [CO  2.68]  eorum  doctrinam  supra  mundum  satis  superque  attollit,  quod  Matthaeus  ad  mensae  suae  quaestum  antea  affixus,  Petrus  et  Ioannes  in  naviculis  suis  versati,  omnes  crassi  idiotae,  nihil  didicerant  in  hominum  schola  quod  aliis  traderent.  Paulus  vero  non  tantum  ex  professo  hoste,  sed  etiam  saevo  et  sanguinario,  conversus  in  novum  hominem,  subita  et  insperata  mutatione  ostendit  coelesti  imperio  se  compulsum  doctrinam  quam  oppugnaverat  asserere.  Negent  canes  isti  spiritum  sanctum  super  apostolos  delapsum  esse,  vel  saltem  historiae  fidem  abrogent:  res  tamen  palam  clamitat  a  spiritu  fuisse  edoctos,  qui  ante  in  ipsa  plebe  contemptibiles,  repente  de  coelestibus  mysteriis  tam  magnifice  disserere  coeperunt.  [Inst  1.8.12.]  Adde  quod  aliae  quoque  sunt  optimae  rationes  cur  pondere  suo  non  careat  ecclesiae  consensus.  Neque  enim  pro  minimo  ducendum  est,  ex  quo  scriptura  publicata  fuit,  tot  saeculorum  voluntates  constanter  in  eius  obedientiam  consensisse;  et  utcunque  miris  modis  eam  vel  opprimere,  vel  evertere,  vel  inducere  prorsus  et  ex  hominum  memoria  obliterare  satan  cum  toto  mundo  conatus  sit,  semper  tamen  instar  palmae  superiorem  evasisse,  et  inexpugnabilem  perstitisse.  Siquidem  nemo  fere  excellentiore  ingenio,  vel  sophista,  vel  rhetor  olim  fuit,  qui  vim  suam  adversus  ipsam  non  intenderet;  nihil  tamen  profecerunt  omnes.  In  eius  excidium  universae  terrae  potentia  se  armavit:  in  fumum  abierunt  omnes  eius  conatus.  Quomodo  tam  valide  undequaque  impetita  restitisset,  non  nisi  humano  freta  praesidio?  Quin  magis  hoc  ipso  a  Deo  esse  convincitur,  quod  reluctantibus  humanis  omnibus  studiis,  sua  tamen  virtute  usque  emerserit.  Adde  etiam  huc,  quod  non  una  civitas,  non  gens  una  in  eam  recipiendam  et  amplexandam  conspiravit;  sed  quam  longe  lateque  patet  terrarum  orbis,  variarum  gentium,  quibus  alioqui  nihil  inter  se  commune  erat,  sancta  conspiratione  suam  autoritatem  adepta  est.  Porro  quum  plurimum  nos  movere  debeat  talis  convenientia  tam  diversorum  animorum,  et  rebus  omnibus  alioqui  inter  se  dissidentium,  quando  eam  non  nisi  coelesti  numine  conciliatam  apparet:  non  parum  tamen  gravitatis  illi  accrescit,  dum  intuemur  in  eorum  pietatem  qui  sic  conveniunt;  non  omnium  quidem,  sed  quibus,  ceu  luminibus,  fulgere  ecclesiam  suam  Dominus  voluit.  [Inst  1.8.13.]  Iam  quanta  securitate  nos  ei  doctrinae  nomen  dare  par  est,  quam  tot  sanctorum  virorum  sanguine  sancitam  ac  testificatam  videmus?  Illi  pro  semel  suscepta  non  dubitarunt  mortem  animose  et  intrepide,  atque  adeo  magna  alacritate  oppetere:  nos  cum  tali  arrhabone  ad  nos  transmissam,  qui  non  certa  et  inconcussa  persuasione  susciperemus?  Non  ergo  est  mediocris  scripturae  approbatio,  tot  testium  sanguine  fuisse  obsignatam;  praesertim  dum  reputamus,  eos  mortem  ad  reddendum  fidei   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci