9:674
occidatur.
Nam
ideo
morte
sua
nos
Deo
reconciliavit,
quia
eius
obedientia
sepultae
sunt
ac
deletae
nostrae
iniquitates.
Sacrificium
igitur
voluntarium
esse
oportuit:
arcano
autem
et
admirabili
Dei
consilio
factum
est,
ut
idem
qui
sponte
mortem
obibat,
ab
impiis
traheretur
ad
crucem.
Sic
Deus
qui
statuerat
populum
suum
redimere
ex
Aegypto,
Mosi
iniunxit
hoc
munus,
et
simul
Pharaonem
excitavit,
cuius
contumacia
magis
illustraret
nomen
suum.
Ergo
Christus
sic
patri
obsequium
praestitit
ad
expianda
mundi
peccata,
ut
tamen
proditoris
sceleri
non
consenserit.
XXIII.
IUDAEUS.
Quaere
ab
iis
qui
dicunt,
quod
pro
occisione
Iesu
nos
sumus
in
hoc
exsilio,
quod
non
est
verum,
quum
ante
mortem
eius
ebsemus
in
exsilio.
Et
quamvis
ita
esset,
quum
scriptum
sit,
quod
in
hora
mortis
eius
illum
petiisse
a
patre,
et
dixisse:
Pater
mi,
condona
illis
quod
faciunt^
quia
illi
nesciunt,
quid
faciant
Si
autem
pater
et
filius
idem
sunt,
et
est
illis
eadem
voluntas,
esset
certe
condonata
haec
iniquitas,
quum
ille
ipsemet
condonareL
CALVINUS.
Quaere
vicissim,
quum
Deus
optet
sanam
mentem
Iudaeis,
ut
finem
suum
intelligant
(Deut.
32,
29)
:
quomodo
tamen
caeci
maneant
et
vecordes,
quia
in
manu
Dei
fuit
sanam
mentem,
qua
privati
erant,
restituere?
Quaere
item,
quum
dicat
apud
Isaiam
se
contentum
esse
septuaginta
annorum
exsilio,
perpetua
misericordia
velle
prosequi
Iudaeos,
cur
tam
severe
vindicet
nunc
in
eorum
filios?
Primo
meretur
eorum
perdita
obstinatio
et
indomabilis,
ut
immensa
miseriarum
congerie
sine
fine
et
modo
oppressi
*
omnes
exhilarent
suis
malis,
nemo
autem
eorum
misereatur.
Quale
enim
est
huius
stuporis
portentum,
quod
iam
tot
saeculis
assidue
palam
infesta
Dei
manu
attriti,
de
causa
tam
securi
sunt?
Constat
ex
prophetis
quam
horrenda
scelerum
omnium
colluvies
grassata
fuerit
in
populo
illo
longe
ante
exsilium.
Iam
centum
ante
annis
principes
Sodomae,
et
populum
Gomorrhae
nominaverat
Isaias
(1,
10):
ex
eo
non
cessarunt
diabolica
sua
duritie
provocare
in
se
Dei
vindictam:
Deus
tamen
postquam
septuaginta
annorum
exsilio
eos
multavit,
dicit
se
duplicem
poenam
exegisse
de
peccatis
eorum
(Isa.
40,
2).
Calvtm
opera.
Vol
IX.
43
|