9:672
XX.
IUDAEUS.
Quaere,
quare
dixerit,
datum
est
mihi
omne
dominium
coeli
et
terrae?
Quis
enim
dedit
ei?
si
est
filius
Dei
et
Deus,
ut
vos
dicitis,
non
erat
opus
dono.
Nonne
enim
totus
mundus
illius
est?
CALVINUS.
Quaere,
quomodo
dicatur
populus
Israel
fuisse
Dei
sanctificatio,
dum
ex
Aegypto
redemptus
est,
si
Dei
sanctitas
neque
mutuatur
quidquam
ab
hominibus,
neque
vel
principium
vel
finem
habet?
Quaere
etiam,
cur
Deus,
in
cuius
manu
est
rerum
omnium
copia,
dicitur
accepisse
dona
ab
hominibus
devictis
ac
si
se
hostium
spoliis
ditasset
(Psal.
68,
19)?
Quaere
item,
quomodo
in
Psalmo
(45,
8)
rex
dicatur
unctus
fuisse
oleo
laetitiae
prae
consortibus
suis,
qui
tamen
ibidem
vocatur
Elohim,
qui
in
solio
aeterno
sedet?
Certe
nisi
Christus
cum
hominis
persona
inopiam
nostram
vel
nuditatem
in
se
sumpsisset,
supervacua
esset
ista
donatio,
de
qua
loquitur.
Nec
vero
deitatis
suae
intuitu
precarium
se
imperium
habere
dicit
Christus:
sed
praedicat
qua
imperii
gloria
ornatus
fuerit
secundum
hominem,
sicut
alibi:
pater
glorifica
filium
gloria
quam
apud
te
obtinuit
antequam
creatus
esset
mundus
(Ioann.
17,
5):
quibus
verbis
satis
superque
diluitur
putidum
hoc
cavillum
:
quia
gloriam,
quae
prius
abscondita
fuit
ab
oculis
hominum,
distincte
petit
in
carne
patefieri.
Eodem
quoque
modo
Paulus
optime
distinguit,
quia
se
ipsum
exinanivit,
datum
ei
fuisse
nomen
quod
est
super
omne
nomen,
ut
coram
eo
flectatur
omne
genu
(Phil.
2,
7
sqq.).
XXI
IUDAEUS.
Quaere:
Quemadmodum
caro
et
spiritus
simul
sunt
homo,
sic
secundum
verba
vestra
divinitas
et
humanitas
simul
sunt
Messias.
Quod
si
verum
est,
quum
est
occisa
humanitas,
occisa
est
deitas.
Fuit
enim
Iesu,
secundum
verba
vestra,
Deus
et
homo,
et
occisus
est.
Ergo
occisa
est
eius
deitas.
Si
autem
occisa
est
eius
deitas,
is
non
fuit
Deus.
Nam
Deus
non
occiditur.
CALVINUS.
Quaere,
quum
mortui
sint
omnes
sancti
patres,
an
credant
eorum
animas
una
cum
corporibus
ex-
|