7:671
671
VERA
ECCLESIAE
672
alere
spurios.
Quod
nisi
Cenalis
totum
capitis
sui
acumen
in
mitra
episcopali
haberet,
nunquam
ita
se
propinasset
vel
pueris
ridendum.
Quid
enim
obsecro
risu
dignius,
quam
quum
emissarios
tauros
pinguiter
in
otio
et
usque
ad
saginam
pasci
iubet,
[pag.
199]
ne
soboles
nova
succrescat?
Verum
hoc
maioris
etiamnum
amentiae
est,
quod
quum
benedictionem
^uam
Dominus
vocet
humani
generis
propagationem,
Cenalis
quasi
infelicem
strumam
scalpello
resecari
praecipit:
et
quasi
fortuito
gignerentur
liberi,
timet
ne
supra
iustum
modum
excrescat
numerus.
Sed
digna
est
sacrilega
talium
hominum
superbia,
quae
se
in
extremas
quasque
absurditates
praecipitet.
Nam
si
tot
monstruosis
nefandarum
scortationum
exemplis
sancti
coniugii
contemptum
ultus
est
Deus
:
quanto
graviore
supplicio
digni
sunt
contumeliosi
isti
insultus,
quibus
bacchatur
importunum
hoc
animal?
Caeterum,
ut
nomini
suo
respondeat
Coenalis,*)
iterum
ad
culinam
revolvitur.
Nam
si
homini
solitario
vix
tria,
inquit,
sacerdotia
sufficiunt,
quomodo
numerosae
familiae
unum
sat
erit?
Nisi
plus
quam
vecors
esset,
annon
cogitaret
in
promptu
esse
responsum:
non
modo
optimum
fundum
esse
parsimoniam,
cui
magis
patresfamilias
assuescunt,
sed
istis
solitariis,
quos
iactat,
multo
semper
amplius
esse
sodalitium?2)
Frugaliter
cum
uxore
et
liberis
vivet
maritus,
ut
ex
tenui
quoque
reditu
aliquid
supersit:
at
sacrifici
papales,
priusquam
meretrices,
spurios,
lenones
ac
lenas
expleverint,
multo
uberiores
absumpti
erunt
proventus,
quam
qui
multis
honestis
familiis
pares
fuissent.
Quid
profusos
luxus
enumerem,
in
quos
quidquid
undecunque
rapere
possint
vel
radere,
tanquam
in
gurgites
inexhaustos
proiiciunt
:
ut
videantur
tantum
ad
perdendam
pecuniam
ingeniosi?
Nam
quo
magis
abundant,
totum
fere
orbem
[pag.
200J
immergunt
suis
corruptelis.3)
Porro,
ut
se
tribeneficiariis
suis
venditet,
vertiginosos
appellat,
qui
unum
singulis
sacerdotium
assignant.
Certe,
o
bone
pater,
aut
ebrium,
aut
bene
saturum
fuisse
te
oportet,
quum
tanta
vertigine
percitum
tibi
cerebrum
fuit,
ut
ordinem
hunc
improbare
auderes,
quem
audacissimi
quoque
et
improbissimi
non
modo
fateri
coguntur
esse
rationi
consentaneum,
sed
tanquam
a
natura
dictatum
servari
praecipiunt.
Postquam
scelestus
hic
nebulo,
quidquid
unquam
in
sua
Sorbona
haurire
potuit
blasphemiarum
in
Deum
evomuit,
demum,
sublatis
cornibus,
thrasonicam
iactantiam
efflat:
se
in
arenam
descendere
pa-
1)
Attendu
que
le
nom
de
Cenalis
vaut
autant
que
Souppier,
afin
de
monstrer
qu'il
n'est
pas
ainsi
appelle
sans
propos
etc≫
2)
sont
tousiours
plus
accompagnez
que
les
gens
mariez.
3)
La
gresse
trop
abondante
qu'ilz
ont
a
corrompu
tout
le
monde.
|