9:670
facit,
ut
caro
sua
cibus
sit
noster.
Dicimus
ergo
vere
comedisse
apostolos
carnem
Christi,
non
qualiter
comedi
solet
caro
ex
macello
empta,
sed
quia
non
aliter
animas
ipsorum
aluit
Christus,
sicuti
nostras
quotidie
alit
in
spiritualem
vitam,
quam
pane
et
cibo
corpus
pascitur.
XVII.
IUDAEUS.
Quaere:
Quorsum
angustia
animae
eius
propter
mortem?
Si
dixeris
id
esse
propter
carnem
quae
pavet,
nonne
ille
dicit,
angustia
animae
meae,
non
autem,
angustia
carnis
meae?
Item
nullus
est
qui
nesciat,
carnem
non
loqui,
nec
scire
quidquam,
sed
esse
tanquam
lapidem,
nisi
adsit
vis
spiritus.
CALVINUS.
Quaere,
si
caro
sensu
et
motu
omni
caret,
quomodo
dicat
Isaias
(40,
5):
Videbit
omnis
caro
gloriam
Dei?
Cur
dicat
Moses:
Omnis
caro
corrupit
viam
suam?
(G-en.
6,
12)
imo
cur
ubique
tota
lex
carni
adscribat,
quaecunque
in
hominem
competunt?
Hinc
vero
planum
fit,
quam
sine
iudicio
arrodant
rabiosi
isti
canes,
quidquid
ex
novo
testamento
proferri
audiunt.
Nihil
notius
est,
vel
magis
tritum,
quam
sub
carnis
voce
designari
homines,
atque
ita
tam
animam,
quam
corpus
comprehendi.
Quod
ergo
Christum
mortem
exhorruisse
in
carne
dicimus,
ad
humanam
eius
naturam
refertur:
quia
fieri
non
potuit,
quin
verus
homo
naturaliter
mortem
refugeret:
moerorem
interea
hunc
et
angustias
pertulit
in
anima,
quia
corpus
induendo
simul
animam
passibilem
assumpsit.
XVIII.
IUDAEUS.
Quaere:
Si
est
filius
Dei,
et
si
pater
et
filius
unum
tantum
sunt,
necessario
etiam
eadem
est
eorum
voluntas.
Ipse
tamen
quum
oraret
ante
patrem
suum,
dixit:
Pater
mi,
si
fieri
potest
ut
non
bibam
calicem
hunc,
fac:
sin
minus,
fac
ut
est
bonum
in
oculis
tuis:
non
fiat
secundum
voluntatem
meam,
sed
secundum
voluntatem
tuam.
Ergo
non
sunt
eorum
voluntates
similes.
CALVINUS.
Quaere
vicissim,
quomodo
Deus
pronunciet
se
nolle
mortem
peccatoris,
reprobos
tamen
exitio
de-
|