40:67
67
PRAELECTIONES
68
perfide
se
gesserunt
contra
me
usque
ad
hunc
diem.
Non
extenuat
eorum
crimen,
quum
dicit
imitari
patrum
exempla,
sed
potius
amplificat
illam
populi
impietatem,
quum
dicit
non
incipere
nunc
primum,
sed
progenitos
fuisse
ab
impiis
parentibus:
quasi
diceret
esse
mala
ova
malorum
corvorum,
sicuti
fertur
vulgari
proverbio.
Caeterum,
hinc
apparet
nihil
ad
praetextum
erroris
valere
quum
patres
obiicimus
sicuti
hodie
hunc
clypeum
papistae
Deo
opponunt.
Nam
dum
habent
patres
in
ore,
existimant
hoc
satis
valere
ad
defensionem
omnium
impietatum.
Atqui
videmus
non
tantum
pro
nihilo
hoc
duci
apud
Deum,
sed
inde
magis
exaggerari
crimen,
ubi
filii
causam
obstinationis
sumunt
ex
malis
patrum
exemplis.
Neque
enim
propheta
duntaxat
docere
vult
frivolum
esse
hunc
colorem,
si
Iudaei
obiiciant
se
formare
vitam
ad
patrum
imitationem:
sed
ut
videmus,
ostendit
bis
damnandos
esse,
quia
non
destiterint
statim
ab
initio
provocare
Deum:
atque
ita
continua
serie
omnibus
saeculis
impietas
apud
ipsos,
et
contemptus
coelestis
doctrinae
praevaluerit.
Caeterum,
admonet
hic
locus
non
abutendum
esse
longa
Dei
tolerantia.
Nam
quum
prophetam
suum
misit,
videmus
in
quem
finem.
Iam
addictus
erat
populus
ultimo
exitio:
sed
voluit
Deus
altius
ipsum
demergere
usque
ad
ultimas
abyssos.
Cavendum
igitur
est
ne
quid
simile
nobis
contingat,
si
manemus
obstinati.
Ergo
ubi
Deus
prophetas
alios
aliis
submittit,
necesse
est
nos
revocari
ad
poenitentiam:
ac
videndum
est
ne
sermo,
qui
proprie
destinatus
est
in
salutem
hominum,
nobis
sit
odor
mortis
in
mortem,
sicuti
fuit
veteri
populo.
Sequitur,
4.
Et
filii
duri
facie,
et
robusti
corde:
ego
mitto
te
ad
eos,
et
dices
illis,
Sic
dicit
dominator
Iehovah,
5.
Et
ipsi
sive
audiant,
sive
desistant:
quoniam
domus
rebellionis
ipsi:
et
scient
(copula
tamen
hic
abundat,
et
resolvi
debet
in
adverbium
temporis,
vel
in
adversativam
particulam,
tamen
scient)
quod
propheta
fuerit
inter
ipsos.
Pergit
Deus
in
eodem
sermone,
sed
aliis
verbis
exprimit
qualis
fuerit
rebellio
populi,
nempe
quod
non
tantum
essent
corde
obstinato
et
praefracto,
sed
etiam
vultu
contumaci.
Duritiem
ergo
ponit
tam
in
corde
quam
in
facie.
Sunt
quidem
diversae
voces
Wp
et
>p?n:
et
duros
facie:
possumus
vertere
improbos,
vel
contumaces
(contumacia
enim
apparet
in
vultu)
neque
etiam
male
conveniet
vertere
impudentes.
Sed
tenenda
est
vocis
proprietas:
robustos
autem
corde
dicere
licebit
praefractos.
Vel
si
magis
placeat
allusio,
ita
reddemus,
praefractos
facie
(sicuti
perfrictae
frontis
vocantur
improbi)
deinde
praefractos
corde.
Summa
est,
Iudaeos
non
tantum
fuisse
immorigeros
Deo,
et
refertos
superbo
|