15:67  67  EPISTOLAE  1920.1922  G8  artes  adhibeat  ad  cumulum  benedictionis  Dei  porro  movendum:  quum  nisi  obstaret  Dominus,  omnia  semel  disiicere  ac  veluti  per  auras  verrere  paratissimus  sit.  Interea  vero,  dum  a  Domino  constringitur,  se  ipsum  nihilominus  excutit,  ut  damnum  det  quantum  potest.  Yobis  autem  singulare  solatium  illud  afferre  debet,  quod  vere  constet,  ius  et  litem  Domini  a  vobis  propugnari:  proinde  spes  illa  vos  erigat,  Dominum  veritati  suae  quae  ipsi  unice  pretiosa  sit  non  defuturum.  Durate  igitur  animos  ad  tempus,  ac  non  minus  constanter  in  eo  quod  coepistis  pergite.  Statuite  vos  ad  illud  a  Domino  positos  esse,  ut  ipse  vestram  fidem  et  patientiam  exerceat.  Ac  si  nulla  spes  et  ratio  affulgeret  efficiendi  in  posterum  quod  intenditis:  illud  vos  tamen  sustinere  deberet  et  animum  addere,  quod  vobis  conscii  sitis,  ita  Deo  vos  impendisse  ac  vestrum  illi  obsequium  probari.  Est  vero  quod  in  recto  studio  vos  multo  magis  confirmet,  quum  laboris  vestri  fructus  insignis  in  hoc  etiam  immaturo  enixu  exstiterit.  Viget  enim  illa  Domini  promissio,  nos  operam  non  ludere,  etsi  aerem  caedere  videamur,  ubi  verbum  illius  nobis  praeibit.  Agnoscite  igitur  istius  promissionis  effectum,  illam  quae  sese  ostendit  gregis  Domini  amplificationem,  quae  haud  dubie  abominationes  Antichristi  ex  urbe  profligatum  sit.  Quod  enim  hoc  tempore  dilatum  voluit  Dominus,  suo  tempore  confecturum  statuendum  est.  Hoc  est  igitur  luctae  tempus  et  certaminis  adversus  varias  tentationes:  ut  sane  introductio  principatus  et  dominationis  filii  Dei  inter  homines  non  sine  sudore  et  extremo  nixu  procedere  solet.  Quum  vero  Satan  ita  inflatus  et  furens  fertur  adversum  vos,  quis  erit  pudor  si  vobis  ipsis  defueritis?  Quid  enim?  Hle  in  exitium  suum  contendit,  vos  et  pro  causa  illa  statis,  quae  cum  salute  vestra  coniuncta  est,  et  victoriam  vobis  paratam  esse,  si  cordate  pergetis,  certo  persuasi  estis.  Infideles  porro,  qui  sua  caecitate  bis  miseri  gratiam  Dei  quantum  in  ipsis  est  repellunt,  commiseratione  digni  sunt  potius  quam  ut  illorum  occasione  commoveri  vos  oporteat  Sic  se  prodit  letalis  ille  morbus  quo  a  Satana  fascinantur,  quum  suam  unam  salutem  tam  deplorate  fugiunt,  et  exosam  habent.  Quare  vestra  erga  illos  commiseratio,  vobis  animum  non  imminuat,  quin  etiam  invitis  bonum  incognitum  procuretis.  Hoc  demum  effectum  dabitur,  quum  non  iam  ut  laceri  corporis  membra,  uno  eodemque  spiritu  et  animo  eundem  omnes  Dominum  invocabitis.  Quod  ut  detur,  neque  ulli  rei  parcendum  est  neque  ulla  hic  remissio  excusari  potest:  quo  magis  postulandus  vobis  a  Deo  est  spiritus  fortitudinis  et  verae  constantiae,  ne  unquam  animum  despondeatis.  Nec  minus  necessaria  est  pia  illa  et  sancta  prudentia,  ut  quum  adversarii  in  omnes  occasiones  ad  vos  intercipiendos  intenti  sint,  adversus  illorum  conatus  inoffensi  perstetis.  Quum  hanc  viam  tenebitis,  aut  Dominus  retundet