8:669
669
EPISTOLAE
AD
CALVINUM.
670
nem
dici
filium,
gratia
unionis,
non
veritate
generationis.
Quod
est
Antichristi
maxima
blasphemia,
et
maxima
duorum
filiorum
impostura.
EPISTOLA
DECIMA.
Sine
promissione
neminem
posse
iustificari,
pertinaciter
defendis,
et
fidem
Christi
veram
callide
dissimulas.
Ex
solo
aspectu
Christi,
miracula
facientis,
poterat
mulier
Chananaea,
vel
Caesarianus
aliquis
illi
credens
iustificari,
[pag.
603]
etiamsi
de
promissionibus
nihil
unquam
audivissem.
1)
Nam
Christus
factis
quoque2)
declarabat,
se
esse
filium
Dei,
et
id
credentes
homines
salvabat,
et
iustificabat,
etiamsi
esseni
Scythae,31)
nullam
promissionem
habentes.
Imo
ridiculum,
si
quis
non
sit
Deo
cr
editurus,
nisi
aliquid
ipse
promittat.
Qui
erant
in
navi
cum
Iona,
et
in
Ninive,
crediderunt
Deo,
nihil
promittenti,
sed
eis
mortem
minanti.
Fiducia
certa
se
Uli
Deo
commiserunt,
credentes,
eum
posse
mortem
avertere,
ob
id
iustificati,
teste
Christo.
Evangelium
Dei4)
est
annunciatio
illa
Dei
patris:
Hic
est
filius
meus
dilectus,
in
quo
mihi
complacitum
est,
ipsum
audite.
Nihil
hic
promittit
:
tantum
declarat,
quid
velit,
et
quid
sibi
placeat.
Ita
Christus
docet,
hanc
esse
voluntatem
Dei,
nobis
declaratam,
ut
hunc
filium
videntes,
in
eum
credamus,
Ioann.
6.
Etiamsi
nullae
fuissent
unquam
promissiones,
nec
lex,
nec
prophetae,
solus
adventus
Christi
iustificaret
sibi
credentes,
vel
solo
ipso
patris
testimonio.
Sicut
solus
aspectus
serpentis,
ita
solus
fidei
intuitus
in
Christum,
salvabat
etiam
surdos,
qui
promissionem
nullam
audire
poterant.
Ex
aspectu
enim
poterat
in
eis
sufficiens
haberi
de
Christo
fides.
Ex
solo
etiam
apud
absentes
auditu.
In
Israele
promissiones
habente,
non
invenit
Christus
tantam
fidem,
quantam
in
Centurione:
in
quo
sine
promissione,
sine
priore
instructione,
erat
fiducia
tam
praesens,
tam
vehemens
Matth.
8.
Fiducia
illius,
quem
videbat
et
credebat
posse
omnia.
Possem0)
ad
hoc
tuum
dictum
explodendum
testimonia
alia
et
exempla
iustificatorum
adducere
innumera,
tam
ante
tempus
legis,
quam
tempore
legis,
et
tempore
gratiae.
Iustificatum
ais
Cornelium,
antequam
Petrum
audiret
Act.
10,
et
nullam
sibi
factam
promissionem
ille
tunc
sciebat,
sed
credebat
esse
iustitiam
in
Deo.
Idem
scribitur
de
regeb)
Abimelech
Gen.
20,
de
Eaab
caupona,
de
Samaritano,
et
plerisque
aliis.
In
insulis
novis,
solo
[pag.
604]
conscientiae
testimonio
invenitur
fidei
et
iustitiae
ratio,
1)
audisset.
2)
quoque
om.
3)
Schitae.
4)
Dei
om.
5)
Possum.
6)
rege
om.
|