7:669
669
KEFORMANDAE
RATIO.
670
delitiae.
Cur
igitur
luxum
et
delitias
domi
suae
grassari
ita
patitur:
nisi
forte
quod
illinc
divinae
leges
exsulant?
Sed
quis
hominem
mente
esse
alienatum
non
videt,
ut
sancto
coniugio
tam
petulanter
maledicere
non
vereatur?
Quid
enim?
An
patriarcharum
tabernacula,
aedesque
prophetarum
ac
piorum
regum
profana
quaedam
luxus
receptacula
fuisse
dicet?
An
in
apostolorum
domibus
nihil
nisi
luxuriosum
reperiet?
Quae
unquam
coelestis
philosophiae
puriora
fuerunt
sacraria?
Atqui,
eos
fuisse
coniugatos
legimus.
Quin
etiam
id
inter
summas
eorum
laudes
spiritus
Dei
numerat,
quod
pie
et
in
casta
disciplina
familias
suas
educarent.
Exclamat
rursus
:
Quis
furor,
quodve
delirium,
carnalibus
curis
ac
desideriis
eos
immergere,
qui
non
nisi
puritatem
colere
debent?
Omitto
quod
diabolica
amentia
percitus
[pag.
196]
subinde
coniugii
honorem
scelerate
deformat.
Sed
hoc
cuius
est
furoris,
furiosos
et
deliros
vocare,
qui
in
ordine
sacerdotali
coniugium
probant?
Quum
certum
sit,
annis
plus
trecentis
in
tota
ecclesia
fuisse
probatum.
Paulus
quum
ad
exquisitissimam
amussim
praescribit
quales
oporteat
esse
episcopos,
nominatim
coniugatos
laudat
(
1
Tim.
3,
2).
Neque
enim
dicit,
qui
fuerint:*)
sed
praesentem
statum
commemorat.
Quocum
sibi
putat
esse
negotium,
quum
in
Dei
spiritum
Pauli
ore
loquentem
foetida
sua
maledicta
eructat?
Idem
Paulus
testis
est
apostolos,
quas
habebant
uxores,
non
modo
retinuisse
in
suo
contubernio,
sed
huc
et
illuc
circumduxisse
(1
Cor.
9,
5).
Tota
ecclesia,
quum
in
perfectionis
suae
flore
esset,
ne
et
Deo
coniugii
autori,
et
prophetis
apostolisque
iniuriam
faceret,
pastores
suos
maritos
habuit
et
patresfamilias.
Quum
ducentis
fere
post
annis
fanatici
homines
caelibatum
imperare
vellent
sacerdotibus,
sanctus
martyr
Paphnutius,
qui
ad
extremam
senectutem
caelebs
vixerat,
acriter
intercessit,
suaque
autoritate
perfecit,
ut
synodus
Nicena
liberum
sacerdotibus,
ut
prius
fuerat,
coniugium
relinqueret.
Nunc
phreneticus
iste,
cornuum,
quae
in
mitra
gestat,
fiducia,
quasi
solem
cadere
e
coelo
videat,
ad
tantum
prodigium
obstupescit.
Et
tam
exsecrandae
in
spiritum
blasphemiae
excipiuntur
magno
cum
plausu.
Pergit
deinde
foetidas
suas
voces
ructando.
Nam,
ut
se
Ovidium
legisse
probet,
quod
profanus
ille
de
impudico
amore
dicit,
detorquet
ad
sanctum
coniugium:
Non
bene,
inquit,
conveniunt
nec
in
una
sede
morantur
delitiae
maritales
et
mens
in
Deum
erecta,
[pag.
197]
Ergo,
secundum
hanc
pecudem,
neque
prophetae,
neque
sancti
patres,
neque
apostoli,
neque
infiniti
martyres
unquam
animos
in
coelum
sustulerunt.
Ergo
Moises,
cui
prae
aliis
datum
est
coram
et
quasi
facie
ad
faciem
Deum
videre,
mente
in
terram
1)
jl
ne
dit
point
qu'on
elise
ceux
qui
auront
este
mariez,
ains
qui
le
sont.
|