7:667
667
VERA
ECCLESIAE
668
nandi
venatur,
in
umbra
sua
verberanda
multum
sumpsisse
molestiae.
Habet
hoc
prae
suis
gregalibus
eximium,
quod
in
poetarum
lectione
versatus
est.
Ex
qua
saltem
hoc
profecit,
ut
non
modo
orationem
farciat
multis
carminibus,
sed
etiam
scribendo
in
hemistichia
subinde
prorumpat:1)
nec
dubito,
quin
sibi
vehementer
placeat
eiusmodi
tinnitu.
Nisi
enim
oblectaretur,
non
tam
anxie
in
eo
elaboraret.Q)
Habebat,
quantum
suspicari
licet,
collectos
eiusmodi
flosculos,
quos
nisi
mature
emitteret,
videbat
perituros:
secum
vero
perire
nolebat.
Et
quum
suam
gloriam
multi
cupide
in
sepulcrum
ferant,
homo
minime
scilicet
gloriosus,
eam
apud
vivos
relinquere
maluit.
Nam
quum
scribendi
argumentum
nullum
inveniret,
finxit
sibi
furfuraceum
nescio
quod
monstrum,
3)
cui
nomen
de"Interim
imposuit:
in
quo
profligando,
[pag.
193]
vires
suas
omnes
experiretur.
Nam
quae
Protestantium
esse
postulata
nugatur,
vel
finxit
ipse
sibi,
vel.nasutus
quispiam
per
ludibrium
illi
obtrusit.
Caeterum
sive
ultro
sibi
accersivit
hoc
certamen,
sive
alius
stulta
eius
credulitate
abusus
bilem
illi
acuerit,
serio
non
minus
quam
misere
contra
larvam
pugnando
sudat.
Admonitus
quidem
postea
familiariter
ab
amico,
Interim
illud,
quod
impugnat,
nunquam
a
Protestantibus
prodiisse,
sed
a
cauponario
aliquo
scurra,
ut
plurimae
eiusmodi
gerrae
quotidie
volitant,
animi
gratia
fuisse
compositum:
4)
suam
in
credendo
levitatem
simul
ac
socordiam
rideri
maluit,
quam
laborem
tam
bene
collocatum
perdere.
Quisquis
enim
sensu
communi
erit
praeditus,
primo
statim
gustu
animadvertet,
postulata
quae
recitat,
ab
omni
veri
specie
abhorrere.
Unde
colligere
promptum
erit,
bonum
seniculum
umbrae
suae
frustra
irasci.
Sed
hoc
sorbonico
doctori
episcopo
minime
ignoscendum
est,
ut
nugas
a
nescio
quibus
confictas
exagitando
orbem
temere
conturbet.
Nisi
forsan
excipiat,
quasi
privilegio
quodam
licere,
et
episcopis
ineptire,
et
Sorbonicis
desipere,
quia
bonae
parti
iampridem
usitatum
est.
Porro,
librum
episcopalem
excutere
tametsi
non
est
praesentis
instituti,
facere
tamen
nequeo,
quin
ex
eo
pauca
delibem.
Citantur
illic
graves
au
tores,
quorum
et
pondere
obruantur,
et
splendore
exstinguantur,
et
maiestate
concidant
omnes
haeretici:
Ivo
Carnotensis,
Speculator,5)
Abbas
Panormitanus,6)
1)
tellement
qu'il
retombe
tousiours
sui*
ses
piedz
comme
un
chat.
2)
hoc
commo,
om.
in
versione.
3)
chasteau
de
neige.
4)
ainsi
qu'il
se
forge
tous
les
iours
de
telles
nouvelles
pour
gaigner
des
escotz
fraiicz.
5)
Gulielmus
Burandus
Gallus,
Ord.
Praed.,
Clementis
IV.
Capellanus,
postea
ep.
Mimatensis
(Mende,
Lozere)
obiit
a.
1296.
Iuris
canonici
peritissimus
scripsit
Speculum
iuris,
unde
Speculatoris
cognomen
accepit.
6)
Nicolaus
Tudescus,
Ord.
S.
Bened.
et
Cardinalis
ob.
1445.
inter
alia
scripsit
commentaria
in
Decret,
et
Clemeniinas.
|