39:66
iniam
et
alios
servos
suos.
Qualis
nunc
est
eorum
conditio?
dispersi
sunt
per
totum
mundum,
iam
elapsi
sunt
mille
et
quingenti
anni
postquam
Christus
resurrexit
a
mortuis:
et
videmus
ipsos
tabescere
in
suis
malis,
ita
ut
maledictio
ipsorum
omnibus
formidabilis
sit.
Dixerat
quidem
Deus
per
Mosem,
deinde
repetivit
per
suos
prophetas,
Eritis
in
sibilum,
eritis
in
maledictionem
cunctis
gentibus:
sed
semper
illa
fuit
temporalis
poena.
Non
est
igitur
quod
respondeant
Iudaei.
Unde
apparet
ipsos
prorsus
vacuos
esse
omni
fide,
et
tantum
contumaciter
prae
se
ferre
nescio
quid,
ut
mera
sit
ostentatio,
et
tamen
hypocritica
quidquid
iactant.
Quantum
vero
ad
nos
spectat
videmus
non
frustra
fuisse
hoc
promissum
de
adventu
Messiae:
deinde
etiam
cognoscimus
admirabili
Dei
consilio
factum
esse,
ut
Iudaei
non
fruerentur
plena
et
solida
felicitate,
qualis
promissa
fuerat
usque
ad
Christi
adventum,
ne
scilicet
putarent
tunc
completum
fuisse
quod
praedixerant
omnes
servi
Dei:
Scimus
enim
ut
libenter
homines
indormitant
terrenis
delitiis.
Putassent
igitur
Iudaei
completam
esse
suam
felicitatem,
nisi
multis
miseriis
exercuisset
ipsos
Deus,
ut
cupide
semper
attenderent
ad
manifestationem
Christi.
Vocatur
autem
germen
iustitiae
per
antithesin,
quia
filii
Davidis
fuerant
degeneres
:
et
Deus
illis
fere
maledixerat,
maior
enim
pars
regum
caruit
Dei
gratia.
Ergo
unicum
fuit
germen
iustum,
vel
germen
iustitiae,
nempe
Christus.
Interea
scimus
latius
patere
Christi
iustitiam,
quia
nobiscum
ipsam
communicat:
sed
incipere
oportet
ab
illa
iustitia
quam
dixi,
quae
scilicet
opponitur
tot
mutationibus,
quae
contigerunt
in
posteris
Davidis,
quia
res
subinde
prolapsae
sunt
in
deterius.
Etsi
autem
l)~fy
saepe
accipitur
ac
si
latine
quis
diceret,
Excitabo
germen
Davidis,
tamen
videtur
hic
respicere
Deus
ad
promissionem,
quae
deposita
fuerat
apud
Davidem
ipsum,
sicuti
dicitur
pluribus
locis
Deus
iurasse
servo
suo
Davidi.
Sequitur,
et
faciet
iudicium
et
iustitiam
in
terra.
His
partibus
continetur
optima
gubernatio,
nam
ubi
simul
iunguntur
duae
istae
voces,
iustitia
pertinet
ad
servandos
innoxios,
iudicium
vero
ad
poenas
quibus
coercetur
improbitas
eorum,
qui
nisi
constricti
essent
legum
metu,
ordinem
omnem
violarent.
Iudicium
quidem
per
se
sumitur
pro
rectitudine:
sed
quemadmodum
iam
dixi,
iustitia
et
iudicium
tantundem
valet
ac
bonorum
conservatio,
deinde
severitas
in
cohibenda
eorum
libidine
qui
non
libenter
nec
sponte
essent
morigeri.
Summa
est,
regem
de
quo
nunc
agitur,
fore
pium
et
iustum,
ut
partibus
suis
respondeat,
et
exhibeat
exemplar
optimi
regis.
Et
semper
notanda
est
antithesis
inter
posteros
alios
Davidis
et
Christum.
Viderant
enim
Iudaei
tristissima
spectacula
in
posteris
Davidis
quum
multi
essent
apostatae,
et
perverterent
Dei
cultum,
alii
saevirent
adversus
5
|