7:655
655
VERA
ECCLESIAE
656
ita
reperiemus,
quisquis
alios
sibi
patronos
vel
intercessores
quaeritat,
non
esse
huius
patrocinio
contentum.
Sollicite
ergo
cavendum,
ne
plures
aditus
captando
ianuam
illam
nobis
claudamus,
qua
sola
accessus
ad
Deum
patet.
Centies,
si
fieri
queat,
moriamur
potius,
quam
ut
nostro
consensu
in
sacrosanctam
Christi
coenam
irrumpat
talis
profanatio.
Nihilo
etiam
magis
concedendum
est,
quod
festis
diebus
coli
mortuos
volunt,
ut
suis
nos
meritis
associent,
suaque
iuvent
intercessione
apud
Deum.
En
christiana
reformatio,
cuius
spem
faciunt
imperitis.
Si
festos
dies
quaedam
veluti
invitamenta
esse
dicerent,
ad
colendam
virtutum
memoriam,
quae
nos
ad
imitationem
provocet,
aliquis
sane
esset
color:
sed
cultum
[pag.
174]
institui
ex
dierum
observatione,
id
quod
faciunt,
nimis
deforme
est.
Negabunt,
scio,
hoc
sibi
esse
consilium:
sed
ex
re
ipsa
iudicium
fiat.
In
unaquaque
parochia
festum
patroni
diem
celebrandum
praecipiunt:
nec
eo
contenti
vocant
singulares
patronos,
quibus
hic
honor
deferatur:
quum
satis
constet,
non
aliter
hactenus
habitos
esse
patronos,
quam
deos
1)
tutelares
:
an
non
auribus
nostris
inbonare
debet
vox
illa
prophetica:
Secundum
numerum
urbium
tuarum
sunt
dii
tui
(Ier.
2,
28)
?
Quam
igitur
foeda
erit
nostra
ingratitudo,
si
relicto
vitae
fonte
tales
nobis
fodiamus
cisternas?
Si
solos
prophetas
et
apostolos
eveherent
ad
hunc
honorem,
acriter
intercedere
deceret,
ne
ex
sanctis
Dei
ministris
idola
fierent:
nunc
ad
hanc
impietatem
accedit
nimis
insulsa
absurditas:
quibuslibet
enim
patronis
suos
dies
festos
assignant.
Multa
porro
sunt
templa
Catharinae
dicata,
vel
Christophoro,
vel
aliis
fictitiis
nominibus.2)
Catharinae
aut
Christophori
precibus,
ut
iuvetur
plebs
huius
loci,
a
Domino
postulabit.
Itane
cum
Deo
ludetur,
ut
qui
nulli
unquam
fuerunt
obtrudantur
ad
Deum
exorandum
patroni?
Talibus
monstris
qui
fomenta
suppeditant,
gustumne
aliquem
unquam
habuisse
credendi
sunt
seriae
sinceraeque
Dei
invocationis?
Omitto
Dominicum
et
similes
carnifices.3)
Omitto
Medardum,
Lubinum,
et
similes
eius
bestias.
Quis
enim
finis
esset,
si
singulas
labyrinthi
ambages
excutere
vellem,
in
quem
nos
mediatores
pelliciunt?
Sed
vae
bis
ac
ter
eorum
perfidiae,
qui
se
tam
facile
proiiciunt
in
voluntarium
interitum,
quem
centum
mortibus,
si
centum
haberent
vitas,
propulsare
debuerant.
[pag.
175]
Superest
alter
ordo
mortuorum,
quorum
mentionem
in
coena
fieri
volunt:4)
ut
detur
1)
idoles.
2)
Add.
sans
que
iamais
il
y
eust
homines
ne
femmes
qui
eussent
ainsi
este
appellez
auparavant.
3)
bourreaux
ou
plustost
meurtriers.
4)
Add.
Ce
qu'on
appelle
le
second
Memento.
|