7:653
653
REFORMANDAE
RATIO.
654
habitis
prophetis,
recentiores
*)
tantum
patronos
appetunt
et
in
ore
habent.
De
angelis,
pro
diversa
officii
ratione,
aliter
sentiendum
est.
Illis
mandata
est
piorum
cura
et
custodia:
sollicitos
ergo
de
salute
nostra
esse
oportet,
ut
Deo
pareant.
Nec
aliud
quam
iniunctam
sibi
functionem
exercent,
pro
nobis
orando.
At
has
dum
peculiariter
angelis
partes
assignat
scriptura,
piorum
animas,
quae
in
Domino
quiescunt,
ab
eorum
ordine2)
segregat.
Et
sane
si
earum
ministerio
ad
curandam
salutem
nostram
uteretur
[pag.
171]
Deus,
nihilo
de
his
magis
scriptura
quam
de
angelis
taceret.
Angelos
suos
omnes
pro
piorum
tutela
excubare,
Deus
pronunciat.
Quorsum
id,
nisi
ut
maiore
fiducia
instruamur?
Tantundem
de
sanctis
spiritibus
dicendum
erat,s)
si
vera
esset
comparatio.
Nunc
quod
tacetur,
pro
nihilo
ducendum
est:
praesertim
ubi
de
re
agitur
in
primis
cognitu
utili.
Atque,
ut
demus
pro
nobis
orare
apostolos
et
martyres,
implorandum
tamen
esse
eorum
patrocinium,
perperam
inde
colligitur.
Audit
servus
Abrahae,
adfuturum
sibi
angelum:
sed
ubi
opus
est
angeli
praesentia,
ad
eum
se
minime
convertit
(Gen.
24,
7).
Videt
mioister
Elisei
ingentes
angelorum
copias,
ad
opem
sibi
ac
magistro
ferendam
armatas
esse
(2
Reg.
6,
17):
eorum
tamen
suffragatione,
Deum
invocans,
non
nititur.
Iterum,
memoria
repetant
pii
lectores
quod
prius
dixi,
hanc
nobis
omnibus
orandi
legem
esse
impositam,
ne
quid
nisi
ex
Dei
verbo.4)
Qui
autem
alios
ex
coelo
intercessores,
praeter
Christum,
sibi
advocant,
extra
verbum
Dei
vagantur:
quare
et
recte
orandi
metas
transsilire
eos
dico.
Nam
quem
ex
locis
quibusdam
fucum
mediatores
faciunt,
refellere
nullo
negotio
promptum
est.
Nomen
suum
a
posteris
suis
invocari
voluit
Iacob,
inquiunt.
Quod
sequutus
Moises
his
verbis
orat:
Memento
Domine
servorum
tuorum
Abrahae,
Isaac
et
Iacob
(Gen.
48,
16;
Exod.
32,
13).
Sic
et
in
Psalmo
orant
fideles
Deum,
ut
recordetur
Davidis
(Psal.
132,
1).
Respondeo,
non
obscurum
esse,
quid
in
benedictione
Ephraim
et
Manasse
invocatio
significet:0)
neque
enim
aliud
voluit
Iacob,
quam
ut
divini
foederis
gratia
ad
nepotes
suos
iure
haereditario
perveniret.
Promissa
erat
salus
eius
[pag.
172]
semini,
promissionem
Deus
in
manus
Abrahae,
Isaac
et
ipsius
Iacob
deposuerat.
6)
Hoc
ergo
petit,
ut
inter
sancti
populi
tribus
censeantur.
7)
Nec
vero
ad
hominum
personas
re-
1)
ceux
qui
ont
vescu
souz
le
nouveau
Testament.
2)
d'un
autre
rang,
c'est
a
dire
d'une
autre
condition.
3)
Add.
tant
des
Prophetes
et
des
Martyrs.
4)
Ed.
germ.
add.
petamus
(de
proceder
iouxte
la
pure
parole
de
Dieu
sans
rien
attenter
d'avantage).
5)
Ie
respons
qu'on
appercoit
assez
que
signifie
Reclamer
le
nom
de
Iacob
sur
sa
lignee.
6)
Add,
pour
eux
et
les
leurs.
7)
Add.
Cela
n'est
pas
a
dire
qu'il
veuille
estre
leur
patron.
|