8:652  non  esse  filium.  1)  Tota  divinitas  Christi  his  locis  vocatur  spiritus,  non  filius.  Ego  itaque  ingenue  tibi12)  fateor,  Christum  ipsum,  ratione  naturae  humanae,  esse  filium  Davidis,  sed  naturam  ipsam  humanam  non  esse  filium.  Christum  quoque  fateor,  ratione  naturae  divinae,  esse  filium  Dei,  sed  naturam  ipsam  divinam  non  esse  filium.  Tu  es  filius  patris  et  matris,  tamen  id,  quod  habes  a  patre,  non  est  seorsim  filius,  nec  id,  quod  habes  a  matre,  licet  eorum  ratione  tu  sis  filius.  Ratione  animae  tu  es  homo,  et  anima  ipsa  non  per  se  dicitur  homo.  Ratione  deitatis  Christus  est  Dei  filius,  et  deitas  non  est  filius.  Ab  eo  nobis  datur  spiritus,  qui  nos  filios  facit,  et  spiritus  ille  non  est  filius.  Si  separatam  animam  videns  ob  similitudinem  et  essentialem  rationem  tu  concedis  esse  hominem,  eadem  ratione  concedes,3)  verbum  esse  filium:  nec  ob  id  proprie  esse  in  uno  dices  duos  homines,  nec  duos  filios.  Ostende  tu,  alicubi  dici,  Deum  esse  patrem  deitatis  Christi,  sicut  est  pater  Christi.  Christum  esse  hominis  vocabulum,  fateris:  ergo  Deus  pater  Christi  est  pater  hominis,  Deus  genitor  hominis.  Naturalis  homo  natus  est,  naturalis  homo  filius,  homo  naturaliter  genitus  est  naturaliter  filius.  Si  ille  ipse  Deus  meus  et  pater  est  Deus  vester  et  pater:4)  Deus  hominis  est  pater  hominis,  Ioan.  20.  In  Christo  est  duplex  natura,  divina  et  humana,  neutra  tamen  earum  est  filius,  sed  ipse  ex  utraque  natura  constans  est  Christus  [pag.  581]  filius  unigenitus,  filius  patris  et  matris,  unicus  filius.  Similitudines  aliae  sunt  remotiores,  ut  deitas  vincit  in  omnibus.  Ratione  deitatis  est  hic  lapis,  hoc  aurum,  illud  ferrum:  at  non  solam  deitatem,  sed  id  totum,  proprie  dicimus  lapidem,  aurum,  vel  ferrum.  Doce  nos,  si  potes,  deitatem  illam,  quae  est  in  Christo,  alicubi  dici  filium.  In  Christo  non  est  una  illius  ternarii  portio,  ut  ais,  sed  tota  deitatis5)  plenitudo:  ergo  in  eo  non  est  aliquis  filius,  sed  ipsemet  est  filius.  Ne  unus  quidem  est  in  scripturis  locus,  in  quo  dicatur6)  sine  homine  filius.  Quare  ergo  vos  facitis  sine  homine  filium?  Error  maximus  est.  Erroris  causam1)  si  velis  audire,  paucis  ego  referafn.  Christum  fuisse  apud  Deum  legentes,  et  aeternam  ei  tribui  generationem  divinam  audientes  metaphysici  sophistae,  invisibilem  alium  filium  imaginari  coacti  sunt.  Hinc  ad  tertiam  rem  distinctam  saltum  fecerunt.  Draconis  fuit  haec  triceps  illusio,  quae  in  sophistas  facile  irrepsit,  instante  regno  Antichristi.  An  non  legisti  ibi  spiritum  draconis,  spiritum  bestiae,  et  spiritum  pseudoprophetae  tres  spiritus?  Tres  sunt  1)  Qua  virtute  constat  non  esse  filium.  2)  id.  (om.  tibi).  3)  tu  concedes.  4)  Si  ille  ipse  Deus  meus  et  pater,  est  Deus  vester  pater.  5)  Dei.  6)  doceatur.  7)  rationem.