7:651
651
VERA
ECCLESIAE
652
a
quibus
exagitandis
adeo
abstineo,
quia
tam
foeda
christiani
nominis
ludibria
meminisse
piget.
Isti
vero
nebulones,
ut
sunt
prostituti
pudoris,
etiam
summarum
absurditatum1)
minimam
correctionem
respuunt.
Unde
apparet,
nihil
eos
aliud
captare,
quam
ut
brevi
iterum,
quidquid
lucis
nostro
tempori
affulsit,
exstinctum
pereat.
Hic
porro
impudentiae
cumulus
est,
quod
missae
hodiernae
ritum
ab
Augustino
perspicue
monstrari
iactant.
Citatur
quidem
ab
illis
Epistola
ad
Paulinum,
quae
est
ordine
quinquagesima
nona.
Ego
autem,
ut
perpicue
appareat
quam
improbam
mentiendi
licentiam
sibi
indulgeant,
ex
lectione
ipsa
fieri
iudicium
patiar.
Sequuntur
genera
duo
mortuorum
memoriae,
quae
ut
antiquitus
fuerunt
culta,
ita
nunc
retineri
volunt
mediatores.
Mos
antiquus
fuit,
inter
sacrae
coenae
celebrationem,
apostolos
primariosque
[pag.
168]
martyres
et
maxime
vulgo
notos
nominare,
ut
talibus
exemplis
excitaretur
omnium
fides.
Secundo
loco
recitabant
eorum
nomina,
qui
recens
mortui
specimen
suae
pietatis
ad
extremum
ediderant:
ut
ita
solenne
haberent
suae
perseverantiae
testimonium.
Haec
omnia
quum
ad
christianae
unitatis
commendationem
valerent,
vivisque
stimulos
adderent
ad
imitandam
mortuorum
fidem,
et
nulla
subesset
adhuc
superstitio
:
nos
minime
improbamus,
ut
nihil
opus
fuerit
testimoniorum
congerie,
quam
mediatores,
ostentationis
potius
quam
doctrinae
causa,
coacervant.
Paulo
post
obrepsit
utrobique
corruptela.
Nam
et
usu
receptum
fuit,
ut
se
martyrum
precibus
iuvari
ecclesia
peteret,
suasque
vicissim
preces
interponeret
pro
impetrando
mortuis
refrigerio,
qui
in
fide
Christi
decesserant.2)
Ita
duplex3)
tam
martyrum
quam
aliorum
memoria
inducta
fuit.
Nec
vero
dissimulo,
quin
a
multis
saeculis
obtinuerit
utraque
superstitio.
Sed
in
religione,
cuius
unicum
est
fundamentum
aeterna
Christi
veritas,
non
multum
valere
debet
annorum
numerus.
Iam
de
priore
videamus.
Non
recitari
tantum
honoris
causa
nomina
martyrum,
atque
ut
pro
eorum
pietate
gratias
agamus
Deo,
mediatores
iubent,
sed
ut
eorum
precibus
etiam
iuvemur.
Ego
autem
tali
commemoratione,
quasi
profano
inquinamento,
pollui
dico
sacram
Christi
coenam.
Nam
quum
omnis
invocatio
pura
et
religiosa
esse
debeat,
tum
vero
mysterium
hoc
quum
celebratur,
reverentiam
invocandi
Dei
eius
conspectu
augeri
decet.
Porro,
Deum
rite
orari
negat
Paulus,
donec
edocti
[pag.
169]
simus
eius
verbo
(Rom.
10,
14).
Unde
constat
non
esse
legitimam
orandi
formam,
nisi
quae
sit
in
verbo
1)
des
plus
lourdes
absurditez
qui
leur
doyvent
quasi
crever
les
yeux.
2)
Postrema
haec
verba
absunt
ab
exemplari
gallico.
3)
triplex
Beza
et
Amst.
|