8:65
65
DE
SCANDALIS.
66
loquutus
sum,
ut
aperti
sunt
ac
professi
hostes,
evangelium
in
suis
ministris
apud
plebem
infamant,
hi
autem
de
quibus
dicere
institui,
ita
se
insinuant
evangelii
nomine,
ut
obliquis
tamen
murmuribus
alienent
quoscunque
possunt
a
Christo.
Hi
vero
partim
sunt
famelici
errones,
quibus,
nisi
ventrem
farcias,
calumniarum
plaustris
te
obruent:
partim
nequam
et
scelerati
homines,
qui
sua
culpa
a
nobis
dimissi,
vel
etiam
ob
maleficia
abdicati
aliquo
munere,
alibi
novum
pastum
quaeritant:
quanquam
utrisque
mens
et
lingua
in
ventre
est.
Alii
paulo
lautiores,l)
ut
qui
non
ita
fame
urgentur:
quia
tamen
crucem
fugitant,
ut
praetextum
habeant
suae
ignaviae,
puram
evangelii
professionem
onerant
confictis
a
se
fabulis.
Dixi
iam
paulo
ante,
ingentem
esse
fucorum
numerum,
qui
furandi
vel
fraudandi
causa
oberrant.2)
Tales
ergo
iam
suis
imposturis
ita
noti,
ut
fallendi
locum
amplius
in
ecclesiis
Christi
nullum
inveniant,
alio
digressi,
quidvis
impudenter
in
nos
effutiunt,
quo
sibi
favorem,
odio
nostri,
concilient
apud
imperitos.
Verum,
quid
nobis
praescribent
boni
viri,
qui
scandalum
cx
eorum
vanitate
concipiunt?
Videmus
inertes
monachos,
et
tamen
ingluviem
suam
explere
solitos:
ut
nisi
illis
in
os
cibus
ingeratur,
mox
[pag.
84]
ad
sanctificandum
praelium
exardeant,
quemadmodum
loquitur
propheta
(Mich.
3,
5).
Videmus
et
alios
non
diss'miles
monachis.
3)
Promittunt
omnes
se
fore
semiangelos,4)
modo
illis
tolerabilis
vivendi
ratio
obtingat:
aqua
se
et
pane
fore
contentos.
Sed
illa
tolerantiae
iactantia
mox
in
fumum
abit.
Ipsi
vero,
postquam
breve
pigritiae
suae
specimen
ediderunt,
laboris
pertaesi
clanculum
evolant.5)
Multos
quidem
fateor,
frustra
petita
conditione,
ut
in
magno
petentium
confluxu
fieri
necesse
est,
discedere.
Nec
vero
mihi
creditu
difficile
est,
quosdam
interdum
minus
liberaliter
iuvari,
qui
tamen
essent
ope
digniores:
vel
quia
in
hominibus
ignotis
tam
exactus
haberi
delectus
nequit,
vel
quia
ad
petendum
audaciores
timidis
ac
verecundis
locum
praeripiunt,
vel
quod
non
semper
recte
iudicamus,
vel
quia
iam
erogando
exhausti
cogimur,
qui
incommodis
horis
veniunt,
vel
inanes,
vel
saltem
tenuiter
adiutos
dimittere.
Et
tamen
hi
qui
plus
aliquanto
haberent
coloris,
parcius,
quocunque
venerint,
ac
modestius
loquuntur.
Illorum
passim
volitant
querimoniae.
Et
quales?
Prodigiosis
mendaciis
aspersae.
Improbius
etiamnum
maledicunt,
qui
hinc
vel
maleficiis
suis
expulsi,
vel
perfida
defectione
abstracti,
ut
liguriendis
1)
belistres
un
peu
plus
honorables.
2)
qu'il
y
a
beaucoup
d'affronteurs
qui
courent
l'aigueillette
trottans
ca
et
la
pour
desrober
ou
tromper.
3)
Add.
combien
que
iamais
n'ayent
vestu
le
froc.
4)
petis
anges
5)
troussent
leurs
quilles
sans
sonner
mot.
Calvini
opera.
Vol.
VIII.
|