9:647
647
EPISTOLA
643
fidum
apostatam
Gentilem
blasphemiam
hanc
evomere,
Christum
esse
a
patre
essentiatum,
ubi
agnoscitis
diabolico
figmento
excogitatam
esse
prodigiosam
vocem.
Denique
sicut
olim
Manichaei
fabulati
sunt
animam
hominis
ex
Dei
traduce
originem
ducere:
ita
hic
praestigiator
fingit
Dei
filium
esse
nescio
quod
abstractum
1)
a
vera
deitate.
Atqui
si
essentiatus
est
Christus,
non
est
ille
Iehova2)
qui
olim
prophetis
apparuit,
quod
tamen
apostoli
testantur.
Hoc
quidem
effugere
nequeunt,
quin
discerpant
essentiam
Dei,
nisi
concedant
Christum
essentialiter
unum
esse
Deum.
Detegitur
etiam
alter
eorum
furor,
quia
nisi
idem
sit
filius
cum
patre
Deus,
plures
deos
induci
necesse
est.
Tergiversando
nihil
proficiunt,
quia
plane
elicitur
ex
eorum
commentis,
Christum
alium
esse
a
patre
Deum.
Quod
obiiciunt
alium
vocari,
sicuti
et
spiritus
vocatur
alius
ab
ipso
consolator,
nullo
negotio
diluitur.
Neque
enim
usquam
scriptura
ubi
personas
distinguit,
Deum
ipsum
secat
in
partes
vel
frusta,
ac
si
secum
eius
essentia
confligeret.
Alius
ergo
filius
est
a
patre,
sed
non
alius
Deus.
Quare
distinctio
non
potest
nisi
ad
personas
accommodari.
Hoc
autem
modo
non
habemus
Deum
conflatum,3)
ut
odiose
simulque
futiliter
garriunt:
quia
tametsi
unus
est
nobis
Deus,
ubi
tamen
in
medium
prodit
filius,
suum
gradum
ob
tinet
pater,
ut
discrimen
emineat.
[fol.
5]
Tenenda
quoque
est
loquendi
ratio
scripturae
trita,
dum
Christus
quatenus
mediator
est,
inferior
patre
statuitur
(de
toto
complexo
loquor,
hoc
est,
Deo
manifestato
in
carne)
quia
nunc
pater
caput
est,
donec
Christus
acceptum
ab
eo
imperium
restituat,
ut
sit
Deus
omnia
in
omnibus.
Nec
est
cur
Stancarus
hic
insultet,
ac
si
Christus
fieret
patre
minor,
quando
hic
non
de
natura
deitatis
agitur,
sed
notatur
tantum
oeconomia
vel
dispensatio
admirabilis
consilii
Dei,
quae
nihil
derogat
aeternae
Christi
gloriae.
Hinc
elicitur
pura
fidei
sinceritas,
in
uno
Deo
ita
esse
tres
personas,
ut
filius
non
sit
pater,
sed
differat
a
patre,
ut
una
sit
utriusque
essentia.
Unde
sequitur,
quamvis
non
comparative,
tamen
indefinite
unum
esse
Deum.
Quidquid
blaterent
virulentae
linguae,
in
hac
fide
acquiescere
semper
tutum
erit:
sicuti
utile
quoque
spinosis
multis
quaestionibus
ansam
praecidere,
simulque
supersedere
a
formulis
loquendi
vel
nimium
asperis,
vel
a
scripturae
usu
remotis.
Precatio
vulgo
trita:
Sancta
trinitas
unus
Deus
miserere
nostri,
mihi
non
placet,
ac
omnino
barbariem
sapit.
Nolim
igitur
vos
de
rebus
supervacuis
litigare,
modo
illibatum
maneat
quod
dixi
de
tribus
in
una
essentia
personis.
1)
tire
et
separe.
2)
Add.
ou
cest
Eternel.
3)
forge
ou
fondu.
|