7:643
643
VERA
ECCLESIAE
644
Christus
sacerdos
sit
secundum
ordinem
Melchizedec.
Scio
non
eos
primum
nunc
impingere
ad
hunc
lapidem.
Verum,
si
rem
omissis
hominibus
considerare
libet,
id
vanitate
ipsa
esse
vanius
mox
constabit.
Narrat
Moises,
obtulisse
Melchizedec
Abrahae
panem
et
vinum.
Qui
[pag.
155]
sacram
oblationem
et
mysticam
illic
piscantur,
intelligunt
obtulisse
Deo.
Atqui,
simul
ac
meminit
illic
Moises,
ipsum
venisse
Abrahae
obviam,
subiicit,
obtulisse
vel
attulisse
panem
et
vinum.
Quum
vero
membrum
quod
mox
sequitur
causae
redditionem
esse
putant,
nihil
aliud
quam
duplicant
errorem.
Additl)
quidem
Moises
:
Et
erat
sacerdos
Dei
altissimi.
Sed
hoc
ad
ius
benedictionis
pertinet:
ut
sciamus,
ex
officio
personaque
sacerdotali
Melchizedec
Abrahae
benedixisse.
Hactenus
nullum
cernitur
in
Melchizedec
panis
sacrificium.
Sed
accedit
validius
argumentum,
quod
apostolus,
dum
singula
prope
scrupulose
excutit,
in
quibus
conveniat
haec
similitudo,
nihil
tale
attingit.
Nomen
et
sedem
regni,
regnum
et
sacerdotium
diligenter
notat:
deinde
quod,
tanquam2)
a
se
ipso
ortus,
nullam
habeat
genealogiam,
quae
quidem
sit
scriptis
prodita:
quod
Abraham
illi,
tanquam
praestantiori
minor
decimas
obtulerit.
Denique,
quod
iure
sacerdotis
benedixerit
Abrahae.
Si
quod
fuisset
in
pane
mysterium,
nihil
ad
causam
quae
illic
tractatur
aptius
adduci
poterat.
Oblivione
certe
non
praeteriit
spiritus
sanctus.
Qui
fit
ergo
ut
sileat?
Nempe,
quia
intempestive
ingerere
noluit.
Quanquam
mirum
est,
eos
quaerere
in
pane
figuram,
qui
panem
in
corpus
versum
ante
esse
dictitant,
quam
offeratur.
Quomodo
secundum
eos
respondebit
figurae
veritas,
si
nullus
in
sacra
coena
est
panis?
Sed
hoc
nobis
in
praesentia
sufficiat:
nihil
illis
suffragari
panem
a
Melchizedec
oblatum,
quia
rem
a
spiritu
sancto
minime
animadversam
comminiscuntur.
Arripiunt
et
tritam
istam
Malachiae
sententiam:
[pag.
156]
In
omni
loco
offeretur
nomini
meo
inter
gentes
oblatio
munda
(Mal.
1,
ll).
Quasi
vero
non
aliud
sit
quam
missae
sacrificium.
Atqui
si
locos
omnes
novi
testamenti
recenseamus,
qui
de
sacrificio
tractant,
nusquam
invenietur
missa.
Annon
oblatio
munda
est,
quum
per
evangelium
consecramur
Deo,
quum
se
quisque
nostrum
carnis
mortificatione
illi
offert?
quum
vitulos
labiorum
immolamus;
ut
inquit
alter
propheta
(Hos.
14,
3)?3)
Cur
ergo
posthabitis
sacrificiis
omnibus,
quae
nobis
scriptura
commendat,
ad
solam
missam,
de
qua
nullum
usquam
verbulum,
se
convertunt,
nisi
quia
in
omnibus
sunt
praeposteri?
Caeterum,
quum
sanis
omnibus
constet
simpliciter,
more
prophetico
designari
1)
Adducit
Gailas.
Bez.
Amst.
2)
tamen
Bez.
et
Amst.
3)
Add.
c'est
a
dire
louanges
et
prieres,
quand
nous
subvenons
de
noz
biens
a
ceux
qui
sont
en
necessite.
|