6:643  DE  VITANDIS  SUPERSTITIONIBUS.  APPENDICES.  aut  Christum  et  Belial  coniungere.  Iubet  sperare  ac  petere  opem  divinam,  ne  deficiamus  in  tentatione,  si  quidem  caro  imbecillis  est,  etiam  quum  spiritus  promptus  est  Requirit  simplicem  et  apertam  confessionem  sui;  nominis  et  veritatis,  ac  prorsus  damnat  non  modo  abnegationem,  sed  etiam  dissimulationem  christianae  religionis.  Imperat  mordicus  retinere  illa,  quae  nobis  a  Deo  tradita  in  scripturis  sanctis  certo  scimus.  Dictat  patientiam,  qua  homines  possidebunt  animas  suas:  dictat  perseverantiam  in  finem  usque,  quae  salvos  efficiet.  Hortatur  luctari  per  angustam  portam,  et  ingredi  per  arctam  viam  quae  ducit  ad  vitam,  declinare  autem  spatiosam  viam,  et  latam  portam,  quae  multos  accipiunt  et  transmittunt  ad  aeternum  exitium  (Matth.  7,  13  s.).  Denique  Deus  imperat  suis  cultoribus,  ut  certent  contra  Satanam  et  omnes  hostes  ipsius:  certantibus  autem  pollicetur  tum  gratiam  et  opem  [pag.  341]  suam,  tum  victoriam,  tum  praemia  longe  amplissima.  Timidis  vero,  qui  Christi  partes  deserunt,  minatur  iustus  ac  verax  Deus  aeterna  supplicia,  non  secus  quam  canibus,  et  porcis,  et  mendacibus,  et  idololatris,  et  homicidis,  qui  aperte  flagitiosi  sunt  (Apoc.  21,  7  s.).  Etsi  vero  quivis  facile  agnoscit  haec  deprompta  esse  non  ex  humano  commento,  sed  ex  oraculis  divinae  scripturae,  qui  vel  mediocriter  in  eis  literis  versatus  est,  non  pigebit  tamen  locos  aliquos  indicare.  Dominus  Christus  Matth.  24.  Marc.  13.  Luc.  21.  novissimi  saeculi  faciem  graphice  depingit,  et  pericula  omnia  ponit  ob  oculos,  utque  vitari  possint  summa  fide  atque  diligentia  pet  docet.  Matth.  10.  cap.  et  Ioann.  15.16.  cap.  praemonet  apostolos  atque  adeo  cunctos  suos  discipulos  Christus,  ut  sese  praeparent  ad  certamina,  et  in  spem  bonam  erigit,  etiam  hostibus  extrema  tentantibus,  et  requirit  confessionem  minime  simulatam.  Matth.  15.  et  Luc.  6.  scribas  et  Pharisaeos  israelitici  populi  magistros,  quia  male  interpretando  scripturas  iu  alienum  sensum  torquebant,  vocat  caecos  duces,  et  iubet  eos  cavere:  si  quidem  caecus  dux  et  eum  sequentes  abeunt  in  foveam  perditionis.  In  revelatione  autem  sua,  quam  Dominus  Christus  per  angelum  Ioanni  [pag.  342]  apostolo  dictavit,  copiose  describit  fata  ecclesiae,  et  a  capite  quidem  11.  usque  in  finem  libri  certamina  Christianorum  et  hostium  ita  ob  oculos  ponit,  ul  simil  athletas  suos  egregie  instruat.  Petrus  apostolus  in  epistola  posteriori,  falsos  doctores  praedicit  grassaturos  in  ecclesia  Christi,  et  ita  eos  suis  coloribus  describit,  ut  latere  non  possint,  nisi  plane  stupidos:  nec  tacet  exitium,  quod  eos  et  sectatores  eorum  manet:  utque  declinari  possit  ingens  istud  malum  falsae  religionis,  edocet.  Idem  agit  Paulus