7:641  641  REFORMANDAE  RATIO.  642  sunt  eius  generis.  Quae  ista  est  vel  incogitantia,  vel  oblivio,  vel  stupiditas,  ut  fidei  sacrificium  praetereant,  cuius  tamen  praecipuae  in  hac  applicatione  sunt  partes?  Parum  dico:  neque  enim  aliter  quam  fide  vim  mortis  Christi  percipimus.  Alia  vero  sic  fidem  comitantur,  ut  sint  quasi  appendices,  et  ab  ea  mutuentur  quidquid  habent.  Fidem  certe  eximium  esse  sacrificium,  ex  Paulo  constat  (Phil.  2,  17).  Idem  docet,  ea  nobis  reconciliationem  applicari  cum  Deo,  quam  nobis  morte  sua  Christus  peperit  (2  Cor.  5,  18  ss.;  Rom.  5,  10  s.).  Accuratam  eius  rei  tractationem  quum  se  persequi  mediatores  prae  se  ferant,  qui  fit  ut  prorsus  sileant  de  fide?  Nam  ea  proprie  sola  est,  quae  omnia  pietatis  exercitia  sanctificat.  Deinde  a  quo  didicerunt,  carnis  afflictionibus,  quas  modice  prodesse  testatur  Paulus  (1  Tim.  4,  8),  partam  morte  filii  Dei  gratiam  nobis  applicari?  Adminicula  sunt,  fateor,  quae  nos  ad  quaerendam  in  Christo  peccatorum  remissionem  manu  ducunt:  sed  stulte  inde  colligitur,  per  ea  nobis  applicari  Christi  sacrificium,  quasi  ieiuniis,  aut  alia  quavis  externa  carnis  afflictione,  adipiscamur  salutem.  Audio  quid  David  dicat  (Psal.  51,  19):  sacrificium  bcilicet  Deo  gratum  esse,  contritum  cor,  et  humiliatum:  sed  eo  nobis  applicari  quod  Christus,  ad  nos  Deo  reconciliandos,  obtulit  sacrificium,  neque  ipse,  neque  ullus  vel  prophetarum,  vel  apostolorum  docet.*)  Tantum  abest,  ut  hoc  honoris  mereantur  externa  opera,  quae  longe  inferiore  loco  subsidunt.  Fateor  tamen  mediatores  alio  post  loco,  quasi  expergefactos  tandem  fidei  recordari.  Sed  qualem  [pag.  153]  tunc  quoque  fidem  nobis  fabricant?  Quae  in  missae  sacrificium  intueatur.  Proinde  merito  eam  cum  devotione  copulant:  quando  exsecratione  dignus  est,  qui  aversus  a  Christi  morte  huc  vel  illuc,  salutem  quaeritans,  circumspectat.  At  sacrificium  missae  a  Christi  morte  pendet.  Hoc  vero  iam  expendamus.  Christus,  inquiunt,  ut  corpus  suum  fidelibus  edendum  obtulit,  ita  eius  offerendi  mandatum  dedit  apostolis,  quos  instituebat  novae  legis  sacerdotes.  O  putidam  eorum  alaCovtiav,  quos  ego  novi  esse  huius  insulsae  farraginis  opifices.2)  Ubi  enim  praecipitur  oblatio?  Respondent,  ubi  dicitur:  Hoc  facite.  Quum  ante  annos  viginti  Clithoveus  et  similes  bestiae  sacrificium  ex  hoc  verbo  elicerent,  versumque  in  eam  rem  citarent  Vergilii:  Quum  faciam  vitula  pro  frugibus:  nemo  erat  mediocri  iudicio  praeditus,  qui  non  rideret  argumenti  levitatem:  ignoscebatur  tamen  eorum  stultitiae,  quia  1)  Add.  C'est  la  foy  qui  besongne  en  premier  lieu,  ainsi  que  dit  a  este.  2)  Ie  voy  bien  icy  une  merveilleuse  vilennie  de  ceux  qui  ont  brasse  ce  potage  confus  d'appointemens  diaboliques  en  maniere  que  i'ay  honte  de  leur  honte.  Calvini  opera.  Vol.  VII.