9:636
ita
exposuisse
iliud
Mosis:
Pluit
Dominus
a
Domino
(Gen.
19,
24),
sed
quum
nomen
Iehovae
in
utroque
membro
expressum
sit,
sensus
nullo
modo
quadraret,
patrem
a
filio
pluisse.
Verum
ut
Moses
formidabilem
Dei
vindictam
melius
demonstret,
repetit
secundo
Dei
aeterni
nomen.
Ita
ubi
dicitur
Deus
fecisse
hominem
ad
imaginem
Dei
(G-en.
1,
27),
stulte
quaeritur
distinctio
inter
personas.
Quod
ad
sententiam
ex
primo
capite
Ioannis
sumptam,
distinguitur
quidem
filius
a
patre,
quod
fuerit
apud
Deum
(Ioann.
1,
1),
sed
ubi
additur,
[pag.
10]
sermonem
illum
fuisse
Deum,
detestabile
sacrilegium
est,
novam
aut
aliam
deitatem
fingere.
Melius
etiam
abstinuisset
a
loco
illo
Psalmi
:
Verbo
Domini
coeli
firmati
sunt,
ete.
(Psal.
33,
6)
non
quod
insectari
placeat
si
minus
apte
scripturam
citet:
verum
ne
suum
acumen
tanta
insolentia
nobis
venditet.
l)
In
illa
etiam
sententia,
quam
profert
ex
priore
ad
Corinthios:
Distributiones
ministeriorum
sunt,
idem
autem
Dominus
(1.
Cor.
12,
5),
non
assequutus
est
mentem
Pauli.
In
multis
locis
pueriliter
argutatur:
sed
interea
venenum
suum
prodit.
Christus
non
dicit:
Ego
et
pater
unus
sumus,
sed
unum2)
(Ioann.
10,
30),
fateor:
quia
illic
propositum
non
erat
unum
se
cum
patre
Deum
vocare
:
verum
captiose
inde
elicit
Christum
esse
alium
a
patre
Deum.
Similiter
quum
dicit
Ioannes:
Hi
tres
unum
sunt
(1.
Ioann.
5,
7),
quia
non
disserit
ex
professo
de
essentia
vel
deitate,
sic
loquitur.
Hic
autem
vel
impostor
malitiose,
vel
nugator
inepte
ad
nomen
Dei
trahit
quod
prorsus
in
diversum
finem
dictum
est.
Uno
quidem
verbo
negat
se
statuere
tres
deos,
sed
hanc
[pag.
ll]
absurditatem
effugere
non
potest
quamdiu
negabit
Christum
esse
unum
cum
patre
Deum.
Si
enim
non
est
idem
Deus,
et
tamen
Deus
est,
ergo
alius.
Apertius
dicam:
Si
pater
suum
esse
habet
a
se
ipso,
filius
suum
esse
habet
a
patre,
spiritus
ab
utroque,
an
non
tres
essentiae
emergunt?
atque
ita
una
discerpitur?
Et
certe
si
recipitur
eius
commentum,
non
alia
relinquitur
Christo
essentia,
quam
nescio
quid
abstractum:
sicuti
iactant
patris
essentiam
ab
initio,
ne
sterilis
esset
quae
dat
omnibus
foecunditatem,
filium
ex
se
protulisse.
Hic
vero
rursus
fratres
obtestor,
ut
sibi
ab
occultis
decipulis
prudenter
caveant,
quia
si
seorsum
locatur
Christi
deitas
a
patris
deitate,
pluralitas
deorum
inducitur.
Et
detegitur
haec
captio
eius
verbis,
ubi
somnium
esse
dicit,
si
in
unum
conflantur
filius
et
pater.
Conflatura
enim
secundum
eum
nihil
aliud
est,
quam
simplex
essentiae
unitas.
1)
seulement
a
fin
qu'il
ne
pense
icy
nous
vendre
ses
coquilles
sans
que
nous
sachions
d'ou
elles
viennent
et
que
c'en
est.
2)
Christ
ne
dit
pas:
le
Pere
et
moy
ne
sommes
qu'un,
mais:
le
Pere
et
moy
sommes
un.
|