9:634  petuam  esse  nego.  Incipiam  a  primo  loco,  quem  turpiter  corrumpit:  Iehovah  Deus  tuus,  Deus  unus  est  (Deut.  6,  4).  Hic  quoniam  nulla  fit  comparatio  inter  personas,  perperam  dico  ad  patrem  restringi  unius  Dei  nomen.  Nam  si  Iehovah,  qui  a  se  ipso  habet  esse,  solus  est  pater,  sequetur  filium  non  esse  Iehovam.  Quomodo  enim  quod  de  solo  patre  asseritur  ad  filium  licebit  transferre?  Nunc  videndum,  sitne  Christus  Iehovah  necne.  Vidit  Isaias  Deum  exercituum  sedentem  in  solio  (6,  1).  Negari  non  potest  quin  fuerit  idem  ille  Iehovah,  quem  Moses  praedicat  unum  esse  Deum.  Quid  autem  Ioannes?  Quum  tot  signa  fecisset  coram  eis  Iesus,  non  crediderunt  in  eum,  ut  sermo  Isaiae  compleretur.  Deinde  recitato  loco:  Haec  dixit  Isaias  quando  vidit  gloriam  eius  et  loquutus  est  de  eo  (Ioh.  12,  37).  Futile  cavillum  est  excipere,  ostensam  fuisse  prophetae  Christi  gloriam,  quia  est  imago  patris.  Neque  enim  nobis  excutietur,  si  de  Christo  loquutus  est  Isaias,  in  ipsum  competere  quod  dicit  de  Iehova.  Iam  Paulus  ut  [pag.  6]  probet  oportere  nos  omnes  sisti  ad  Christi  tribunal,  alteram  prophetae  sententiam  adducit:  Vivo  ego,  coram  me  flectetur  omne  genu  (Isa.  45,  23).  Certe  apud  prophetam  loquitur  Deus  Israelis,  quem  unicum  testatus  fuerat  Moses.  Atqui  teste  Paulo,  competit  hoc  elogium  in  Christum  (Rom.  14,  11;  Philip.  2,  10).  Ille  ergo  idem  est  qui  per  vitam  suam  iurat  se  gloriam  suam  alteri  non  daturum.  Ac  frustra  effugere  tentabunt,  Deum  fore  iudicem  in  Christi  persona,  quia  omne  iudicium  dedit  filio,  quando  pro  confesso  sumit  Paulus,  vere  in  Christum  competere  quod  de  summo  Dei  imperio  dicitur  apud  prophetam.  Simili  ratione  ex  eodem  Isaia  probat  Christum  esse  in  lapidem  scandali  Iudaeis,  quum  tamen  propheta  id  non  nisi  de  unico  Deo  pronunciet  (Isa.  8,  14;  Rom.  9,  33;  1.  Petr.  2,  7).  Iam  ad  Christum  perperam  accommodaret  quod  David  affirmat  de  summo  Deo,  nisi  fatemur  sub  illa  deitate  Christum  comprehendi.  Alloquitur  David  unicum  Deum  his  verbis:  Ascen-