[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:631  631  REFUTATIO  ERRORUM  632  extollens  beata  Tirgo  ad  foedus  et  promissiones  respicit,  sine  quibus  ut  absconditus  est  Dei  amor,  ita  nulla  salutis  cognitio  percipitur.  Ideo  Simeon  exhibitum  Dei  salutare  canens  ab  eodem  scopo  minime  deflectit.  Denique  hic  primus  est  in  fundamento  fidei  nostrae  lapis,  foedus  quod  olim  cum  patribus  Deus  pepigerat,  nunc  in  Christo  ratum  esse  et  completum.  Ergo  Servetus  fidem  Christi  a  promissionibus  discerpens,  non  minus  atrocem  Christo  facit  iniuriam,  quam  qui  suis  vestibus  nudatum  flagellarunt.  Dicit  Servetus,  Chananaeam  mulierem,  vel  alios  quoslibet,  solo  Christi  aspectu  propter  miracula  illi  credentes  fuisse  iustificatos,  etiam  si  de  promissionibus  nihil  unquam  audissent,  quia  se  Christus  factis  declarabat  esse  Dei  filium:  quod  credentes  salvabat,  etiam  si  essent  Scythae  nullam  promissionem  habentes.  Verum  Servetus  longe  [pag.  243]  alium  Christum  pingit,  quam  qui  nobis  a  propheta  Iesaia  delineatus  fuit  cap.  53  (v.  l  l  )  :  Scientia  sua  (vel  notitia  sui:  utrumque  enim  legi  potest)  iustificabit  multos,  ipse  iustus  meus.  Doctorem  certe  illic  Deus  nobis  praeficit  suum  filium,  ut  nos  iustificet.  Videtur  tandem  huc  descendere  Servetus,  quum  evangelio  credere  dicit,  qui  vocem  hanc  recipiunt:  Hic  est  filius  meus  dilectus,  in  quo  mihi  complacui.  Sed  quomodo  inter  se  convenient  ista  duo,  sufficere  nudum  virtutis  aspectum  in  miraculis,  et  requiri  vocem  loquentis?  Fidem  Scythis  omnis  doctrinae  ignaris  et  expertibus,  cum  Christi  discipulis  communem  esse?  Et  tamen  duo  ista  placita  Servetus  simul  contexit.  *)  Caeterum  ut  de  repugnantia  tam  deformi  sileam,  plus  satis  absurdum  est  eius  commentum,  quod  vox  ista  patris  nihil  nobis  promittit,  sed  tantum  declarat  quid  sibi  placeat.  Iterum  Christum  vero  suo  ornatu  spoliat  hic  carnifex,  quasi  virtute  omni  et  divitiis  vacuus  ad  nos  prodiret.  Nec  vero  aliunde  quam  ex  loco  praesenti  refutatio  petenda  est.  Iubet  pater  audiri  filium.  Nonne  ita  et  docendi  partes  ei  iniungit,  et  nos  ad  docilitatem  instituit,  quae  genuina  est  ad  fidem  praeparatio?  Nunc  videndum  an  Christus  nobis  creatus  a  patre  doctor  obmutuerit,  an  vero  ita  loquutus  sit,  ut  nihil  promitteret.  Imo  hac  de  causa  Paulus  evangelium  appellat  verbum  fidei,  quia  in  eo  nobis  ad  vivum  Christi  gratia  exprimitur.  Et  certe  omnibus  formidabilis  Christi  maiestas  in  miraculis  fuisset,  nisi  sensissent  Deum  patrem  illo  mediatore  sibi  esse  propitium.  Unde  autem  concipi  haec  persuasio  potuit  nisi  ex  verbo?  Nec  est  quod  obstrepat  Servetus,  iustificatos  fuisse  Ninivitas,  quia  [pag.  244]  Deo  crediderint  nihil  promittenti,  sed  potius  exitium  minanti.  Atqui  si  fatetur  missum  illis  fuisse  Ionam,  1)  voyla  comme  S.  accouple  les  lions  avec  les  boeufs.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci