8:63
63
DE
SCANDALIS.
doctrinae
nostrae
triumphos
quotidie
spectet.
Ipsi
quoque
adversarii,
quamvis
dissimulent,
insania
tamen
rumpuntur,
quod
homines
prius
intemperantiae,
lasciviis,
impudicitiae,
vanis
mundi
pompis,
avaritiae,
rapinis
deditos,
nunc
ad
sobrietatem,
continentiam,
castitatem,
modestiam,
aequitatem
compositos
esse
vident.
Quod
si
quaeruntur
qui
continuum
vitae
tenorem
per
virtutes
et
praeclaram
famam
duxerint:
neque
optimo
talium
numero
destituimur.
Possem
satis
multos
nominare
qui
summa
laude
in
papatu
olim
praestantes,
ex
quo
divinitus
pura
evangelii
cognitione
donati
sunt,
vivam
nunc
virtutum
imaginem
in
vita
sua
exprimendo
umbram
se
tantum
antehac
habuisse
ostendunt.
Sed
ne
hic
sermo
propter
aliquam
iactantiae
speciem
sit
odiosus,
breviter
concludam:
[pag.
81]
si
quos
permovent
exempla,
virorum
simul
ac
mulierum,
non
minus
morte
quam
vita
testata
singularis
pietas,
iustitia,
castitas,
temperantia,1)
multo
plus
ad
fidei
confirmationem
valere
debent,
quam
nocere
incompositam
aliorum
vitam
aequum
sit.
Iam
ad
ultimam
scandalorum
classem
transeamus,
quam
partim
ex
fictis
calumniis
constare
dixi,
partim
ex
malignis
cavillationibus
prodire,
quas
praeposteri
homines
longe
petitas
in
evangelium
iniuste
torquent.
De
calumniis
hoc
praefari
libet:
non
mirum
esse,
si
eas
improbi
homines
procul
spargendo
fidem
doctrinae
nostrae
apud
simplices
subvertere
moliantur.
Nec
vero
communi
servorum
Dei
lege
nos
eximi
convenit.
Non
erat
certe
Paulus
tam
morosus,
ut
querimonias
illas
frustra
ederet,
quae
passim
exstant
in
eius
scriptis.
Multa
pro
sua
prudentia
tacebat,
multa
ignoscebat
pro
sua
modestia,
multa
pro
animi
sui
magnitudine
tacitus
devorabat:
et
videmus
tamen
quoties
se
per
ecclesias
odiose
fuisse
traductum
queratur.
De
sinistris
obtrectationibus
loquor,
quibus
malevoli
absentem
et
inscium
apud
nimium
credulos
rerumque
et
veri
ignaros
gravabant.
Nam
apertis
calumniis
palam
impetitos
fuisse
Dei
servos,
adeoque
filium
ipsum,
plus
satis
notum
est.
Verum
Satan,
ubi
aperto
marte
nihil
se
proficere
videt,
piorum
famam
quasi
per
cuniculos
clam
adoritur.
Quum
itaque
procul
in
longinquis
regionibus
duram
militiam
Paulus
obiret,
quum
per
mille
discrimina
tenderet
ad
promovendum
Christi
regnum,
assiduos
haberet
cum
variis
hostibus
conflictus,
huc
et
illuc
cursitando
gentes
locorum
spatiis
longe
divisas
colligere
studeret
in
fidei
unitatem:
ignavi
et
nihili
susurrones
eum
alibi
indignis
criminibus
onerabant.
Quis
nostrum
sibi
intactam
[pag.
82]
ab
omni
improborum
morsu
famam
postulet,
quum
ne
Paulum
quidem
sua
integritas
tutari
potuerit?
Imo,
quod
se
fecisse
testatur
(2
Cor.
6,
8),
pergamus
infracto
animo
per
1)
attrempance.
|