7:629
629
REFORMANDAE
RATIO.
630
iam
centum
fere
annorum
miraculis
illustrata
erat
evangelii
doctrina
:
nihil
ad
praesentem
causam
refert.
Ablatum
certe
nobis
fuisse
quod
illo
ritu
indicabant
apostoli,
omnes
vident.
Quorsum
ergo,
ubi
finem
veritas
accepit,
signum
prorogabitur?
Si
quis
hodie
morem
incubandi
mortuis
conetur
inducere,
quia
et
Helias
et
Paulus
suscitandis
mortuis
hoc
symbolum
non
temere
adhibuerint,
quis
non
statim
repudiet
tam
praeposteram
imitationem?
Sacramentum
itaque
apostolis
fuisse,
non
negamus
:
sed
quod
re
sublata
abrogatum
sit.
Quare,
si
eius
retineri
usum
volunt
mediatores,
rem
signatam
prius
nobis
restituant.
Etsi
autem
fateor,
quum
cessassent
miracula,
retentam
nihilominus
in
veteri
ecclesia
consuetudinem
manus
imponendi,
non
est
tamen
cur
hoc
praeiudicio
gravemur,
nisi
proferatur
certa
Dei
autoritas.
Deinde,
causam
longe
a
veterum
causa
separatam
agunt1)
mediatores.
Nam
quum
fateatur
Augustinus,
nihil
nisi
solenne
precationis
esse
symbolum:
frustra
eorum
umbra
tegere
se
conantur,
a
quibus
tam
procul
absunt.
Nos
quoque
eiusmodi
ritum
ubique
restitutum
merito
optaremus,
quo
offerantur
Deo
pueri,
post
editam
fidei
suae
confessionem.
Atque
haec
esset
non
indecora
[pag.
134]
catechismi
approbatio.
Sed
quamlibet
tum
pia,
tum
utilia
sint
hominum
instituta,
longe
tamen
infra
sacramentorum
gloriam
subsidant
necesse
est,
quae
divinitus
sunt
nobis
tradita,
et
foedus
aeternae
salutis
habent
in
se
comprehensum.
Iam
vero
recipi
unctio
non
potest,
sine
illis
appendicibus,
quas
merito
exhorrere
pii
omnes
debent.
Quid
enim
minus
ferendum,
quam
praeferri
confirmationem
baptismo,
vocarique
dignius
sacramentum
et
maiori
colendum
veneratione?
Has
quidem
tam
tetras
blasphemias
callide
dissimulant
mediatores:
sed
quum
oleum
necessario
comitentur:
quid
captant
tali
silentio,
nisi
ut
nos
sine
sensu
iugulent?
Unctio,
secundum
eos,
ab
ecclesia
prodiit.
At
eadem
est
ecclesia,
si
ipsis
creditur,
quae
meretricios
illos
fucos
induxit,
eius
ornandae
causa.
Si
assentiamur,
annon
merito
exprobrabit
nobis
Christus,
irrita
nos
facere
Dei
mandata
propter
ho-
*
minum
traditiones?
Quale
vero
Dei
mandatum
spernetur?2)
Baptismus,
lavacrum
regenerationis,
quo
Christum
induimus:
baptismus,
testimonium
adoptionis
nostrae,
ingressus
in
regnum
Dei,
ablutio
in
Christi
sanguine,
novae
et
aeternae
vitae
exordium,
oleo
in
hominum
torculari
expresso
cedet.
Et
nos
Christiani
iudicabimur,
si
non
silentio
tantum
nostro,
sed
aperta
suffragatione,
locum
dabimus
tam
iniquae
comparationi?
Decrevit
etiam
concilium
Aurelianense
confirmandos
esse
omnes
1)
Ed.
germ.
habet:
aiunt.
2)
Haec
quinque
verba
absunt
ab
ed.
germanica.
|