8:627
627
REFUTATIO
ERRORUM
628
Dei
caritatem
definit,
si
quis
servat
eius
sermonem.
Item
4
(v.
12),
si
nos
invicem
diligimus.
Serveto
inde
emanat
perfectio,
quae
omnes
carnis
sordes
aboleat.
Subiicit
continuo
post,
quod
Paulus
Philipp.
3
(v.
12
sqq.)
se
perfectum
et
non
perfectum
docet,
ita
debere
intelligi,
quod
fuerit
non
perfectus,
si
resurrectionis
gloriam
spectes:
perfectus
vero,
perfectione
donorum
Christi.l)
Ut
intacta
per
me
huius
dogmatis
impietas
maneat,
iam
tamen
victor
evasi:
Servetus
autem
foedae
impudentiae
convictus
iacet.
Negavit
se
Catharis
et
Coelestinis
similem,
quorum
errorem
pleno
ore
ipsum
crepuisse
ostendo-
Atqui
perfectio
in
hoc
mando
erigi
non
potest,
quin
ex
duobus
gratiae
et
salutis
per
Christum
promissae
capitibus
alterum
deleatur.
Haec
summa
est
novi
testamenti,
2)
quod
Deus
legem
suam
in
piorum
cordibus
insculpet,
neque
iniquitatum
recordabitur.
Ubi
vero
nulla
est
residua
iniquitas,
frustra
eius
remissio
promittitur.
Quia
dixeram,
legem
Dei
sic
ab
ipso
aboleri,
ut
suus
cuique
afflatus
sit
vivendi
regula,
me
iterum
mendacii
accusat.
Iurene
an
iniuria,
facile
ex
brevi
verborum
eius
recitatione
lectores
agnoscent.
Epistola
vicesima
tertia
[pag.
237]
ex
professo
contendit,
legem
nonnisi
ad
tempus
datam.
Excipiet
forte
quispiam
ex
eius
fautoribus,
hoc
nihil
a
Pauli
dicto
discrepare.
Ego
vero
ubique
quod
Paulus
docet
profiteor,
non
modo
abrogatas
esse
caeremonias
Christi
adventu,
sed
iugum
servitutis
solutum
esse,
sublatam
quoque
maledictionem,
quam
lex
omnibus
transgressoribus
denunciat.
Denique
qualis
sit
legis
abrogatio,
quum
aliis
pluribus
locis,
tum
in
mea
Institutione
circiter
finem
tertii
capitis*)
perspicue
docui.3)
Sed
hic
phreneticus
coelum
et
terram
turbat,
quia
regulam
bene
vivendi
in
decalogo
praescriptam,
soluto
maledictionis
rigore,
aeternam
esse
dicimus,
ideoque
Iudaeis
et
gentibus
communem.
Quid
autem
legis
doctrinae
opponit
Servetus?
Nempe
solum
spiritus
instinctum.4)
Cui
respondet
quod
alibi
dicit
pag.
316,
quod
lex
Christi
non
indigeat
externo
modo
scribi,
nec
per
papae
decreta:
quia
sit
lex
cordis
et
fidei,
cuius
ratione
efficimur
theodidacti,
dum
patre
trahente
Christum
discimus.
Convicia
sua,
ut
volet,
in
aerem
iaculetur
Servetus,
modo
palam
fiat,
nihil
ei
non
vere
fuisse
a
me
obiectum.
Si
excipiat
quispiam
ex
eius
discipulis,
parum
referre
scrip-
1)
Add.
Voire:
mais
qu'avoit-il
a
faire
de
s'efforcer
comme
il
le
recite
s'il
n'y
avoit
plus
que
redire
en
luy?
2)
comme
en
parle
Ieremie
(31,
34).
*)
Nunc
I
IL
cap.
VIL
§.
14.
3)
Add.
Parquoy
il
n'estoit
ia
besoin
que
Servet
bataillast
contre
moy
pour
ceste
querelle.
4)
Add.
et
n'e
st-ce
pas
ce
que
i'ay
dict
que
chacun
aura
son
inspiration
pour
reigle.
|