7:627  627  YERA  ECCLESIAE  628  est:  qui  sibi  licuisse  ostendent,  promiscue  nulloque  delectu  vulgare,  quod  certis  duntaxat  hominibus  destinatum  erat?  Neque  enim  apostolos  legimus  manus  omnibus  imposuisse,  sed  hoc  symbolum  adhibuisse  tantum  distribuendis  spiritus  sancti  donis:  quae  omnium  fuisse  communia,  ne  isti  quidem  dicunt.  Iam  hoc  ergo  erit  dissimile,  quod  sacramentum,  quo  non  nisi  certos  homines  dignati  sunt  apostoli,  peraeque  omnibus  novi  mediatores  exponunt.  Iam  quum  fateantur  chrisma  superadditum,  quum  sola  manuum  impositio  in  usu  fuisset  apostolis:  cui  se  persuasuros  existimant,  tantum  fuisse  hominibus  concessum,  ut  quam  ipsis  libuerit  gratiam  spiritus  signare  exhibeant?  Postquam  septem  numerarunt  sacramenta,  unumquodque  ipsorum  tradunt  in  nobis  efficere  quod  figurat.  Ergo  si  hominibus  licuit  sacramentum  sine  verbo  Dei  prodere,  subiectum  fuit  eorum  arbitrio,  quod  sibi  uni  Deus  vendicat.  l)  Repugnat  praeterea  ipsa  quoque  sacramenti  definitio.  Neque  enim  mihi  negabunt,  sacramentis  hunc  propositum  esse  finem,  ut  quasi  sigillum  nobis  sint,  ad  sanciendas  in  animis  nostris  Dei  promissiones.  Quorsum  ergo  sacramenti  usus,  si  nulla  est  promissio  quam  obsignet?  Nulla  autem  reperietur,  quam  suae  confirmationi  aptare  queant.  In  sacramentis  quaeritur  divini  erga  nos  favoris  testimonium,  cuius  rei  Deus  ipse  solus  idoneus  est  testis.  Quid  tale  adfert  confirmatio?  [pag.  131]  Denique,  quemadmodum  probam  monetam  ab  adulterina  forma  publica  discernit:  ita  ubicunque  non  cernam  insculptum  Dei  verbum,  illic  sacramentum  falso  iactari  secure  excipiam.  Audio  quid  ex  adverso  proferant  moderatores  :  quascunque  enim  habemus  de  spiritus  gratia  promissiones,  huc  accommodant.  Sed  hanc  licentiam  nimis  proterve  sibi  usurpant,  ut  quod  Deus  simpliciter  promittit,  restringant  ad  suas  qualescunque  caeremonias.  Simplex  est,  nulloque  signo  implicitum,  quod  audio  ex  ore  Christi,  spiritum  fidelibus  perpetuo  adfuturum.  Isti  in  oleo  quasi  in  theca  spiritum  se  inclusum  habere  fingunt,  et  sua  unctione  depromi.  Et  interea  quas  ita  depravant  promissiones,  fundamenti  loco  sumunt,  ne  videantur  sine  ratione  loqui.  At,  quum  ita  credat  ecclesia,  nos  aiunt  illam  negare  columnam  esse  veritatis,  si  aliter  sentimus.  Atrox  crimen,  si  quidem  verum  esset.  Sed  quum  nomen  ecclesiae  non  minus  improbe,  quam  audacter  mentiantur,  quid  aliud  quam  velut  oppressae2)  veritati  insultant?  Ac  quo  melius  barbaram  suam  ferociam  prodant,  commentum  illud  de  septiformi  gratia  toties  explosum,  fidem  ecclesiae  appellant,  de  qua  fas  non  sit  dubitare.  Iesaias  sex  enumerat  spi-  1)  Add.  asavoir  d'eslargir  les  graces  du  sainct  Esprit.  2)  comme  s'ilz  Ja  tenoient  souz  leurs  piedz.