6:622
quam
rum
fugientes
idola.
Propter
has
causas,
tutissimum
esset
discedere
ex
locis,
ubi
defenduntur
cultus
idolorum.
Sed
dicat
aliquis,
non
omnes
posse
in
uno
loco
esse,
nec
posse
discedere
coniugem
a
viro,
aut
matrem
a
liberis.
Hic
respondeo:
Duo
sunt
genera;
alii
sunt
firmi,
alii
sunt
infirmi.
Sed
sive
firmus
[pag.
100]
est
quispiam,
sive
infirmus,
sciat
mandatum
Dei
esse,
ut
fugiat
idola
et
ostendat
aliquam
confessionem.
Et
quum
alius
alio
firmior
sit,
alius
confessionem
magis,
alius
minus
illustrem
ostendet.
Ioannes
apostolus
firmior
erat
Nicodemo:
quanquam
uterque
erat
imbecillis.
Pia
mater
familias
habet
causam
non
facile
discedendi
a
marito
et
a
liberis
:
sed
tamen
ostendat
confessionem
et
fugiat
idola,
eaque
in
re
proficiat,
dicat
quid
sentiat,
non
accedat
ad
missas,
absit
a
pompis
in
quibus
circumgestatur
panis.
Hactenus
dixi
de
rebus
necessariis.
Saepe
autem
ecclesia
habuit
aliquas
confusiones:
ut
Hierosolymae,
tempore
Zachariae,
multum
erat
vitiosorum
cultuum
et
pravarum
opinionum
in
templo:
et
tamen
eo
vera
ecclesia
etiam
conveniebat,
ut
Zacharias,
Elizabeth,
Maria.
Tali
tempore
hi
qui
sunt
in
suis
ecclesiis
aperte
improbent
errores,
ut
fecit
Zacharias,
ritus
autem
bonos
aut
adiaphoros
servare
possunt.
Volo
pios,
firmos
et
infirmos,
accedere
ad
baptismum
infantum,
in
suis
ecclesiis,
ubicunque
sunt.
Servare
etiam
possunt
ritus
adiaphoros,
ut
interesse
lectioni
psalmorum
in
vespertinis
precibus
et
aliis
honestis
congressibus,
et
si
[pag.
101]
aliquid
vitii
aliquibus
admixtum
est,
quia
in
eo
coetu
sunt
adhuc
aliqui
electi,
et
sancti,
ut
pueri:
et
aliqui
adulti
recte
sentientes,
sed
infirmi,
qui
tamen
sunt
membra
Christi,
et
sunt
paulatim
provehendi.
Sed
dicat
aliquis,
Si
non
accedam
ad
missas,
ad
pompas
publicas,
quum
gestatur
sacramentum,
rapiar
ad
supplicium.
Ad
id
respondeo:
Hegiaam,
quae
docet
quid
sit
faciendum,
notam
esse,
sed
aliud
est
loqui
de
regula,
aliud
de
facto.
Begula
est,
ut
potius
discedas
ex
illis
locis,
quam
venias
ad
supplicium:
ac
infirmis
facilius
est
sustinere
exsilium:
sed
qui
nec
exsilia,
nec
supplicia
sustinere
volunt,
valde
irir
|