8:62
luem
inde
contractam
adeo
tenacem
esse
agnoscunt,
ut
sibi
in
abstergendis
reliquiis
quotidie
sit
laborandum
:
quantopere
in
vulgus
grassetur
contagio,
*)
iudicare
licet.
Ergo
quos
eiusmodi
scandala
morantur,
recipiant
quod
suum
est,
et
viam
planam
aequabilemque
invenient.
Equidem
si
mihi
esset
magitratus
potestas,
et
opes
ad
hunc
sumptum
sustinendum
satis
amplae:
monachum
ex
antro
suo
egressum
nunquam
nisi
semestri,
ut
minimum,
examine
exacte
probatum
manumitterem,
ut
communi
vita
et
hominum
societate
frueretur.
Quoscunque
viderem
suo
monachismo
adhuc
indutos,
vel
includerem
ergastulis,
vel
tanquam
indomitas
bestias
in
saltum
aliquem
submoverem.2)
Porro
a
papatu
eluere
quas
esse
proprias
eius
sordes
constat,
et
eas
reiicere
in
evangelii
nomen,
nimis
calumniosum
est.
Sed
quid
de
specie
una
disputo?
Nam
si
dissolutam
vitam
in
parum
honestos
quorundam
mores
nobis
obiiciant
papistae,
eadem,
ac
duplo
etiam
maiora,
in
eos
probra
regerere,
plus
quam
iure
nobis
licet.
Atque
utinam
minus
uberem
nobis
materiam
darent.
Apud
eos
s)
quanta
sit
scortandi
impunitas,
quanta
iurgiorum
et
pugnarum
licentia,
quam
permissae
sint
vulgo
genus
omne
lasciviae,
quanto
cum
applausu
regnent
effraenes
pompae,
et
impudicae
saltationes,
et
eiusdem
generis
alia,
dicere
nihil
attinet.
Horum
certe
nihil
est,
quod
non,
ut
sobrie
glorier,
publicis
edictis
apud
nos
vetitum
sit,
et
disciplina
aliqua
cohibeatur,
[pag.
80]
Quare
timendum
non
est,
ne
cum
papistis
comparati
reperiamur
aeque
deformes.
Mala
nostra
quum
reputamus,
est
cur
nos
valde
pudeat.
Sed,
quod
dolendum
est,
facit
extrema
illorum
foeditas,
ut
probi
fere
et
integri
videamur.4)
Mirum
ergo
est,
qui
ad
ferenda
nostrorum
hominum
vitia
tam
sunt
delicati,
in
tolerandis
adversae
partis
sceleribus
esse
bis
ferreos.
In
quo
non
modo
nobis
iniuriam
faciunt,
sed
Deo
quoque
sunt
ingratissimi.
Nam
interim
plurima
rarae
pietatis,
sanctimoniae,
virtutumque
omnium
exempla
praetereunt:
quibus
ad
evangelii
potius
amorem
observantiamque
provocari
ipsos
decebat,
quam
quorundam
delictis
in
eius
adduci
odium
vel
contemptum.
Non
resipuisse
multos
causantur
ex
quo
nomen
evangelio
dederunt.
At
vero,
quam
multos
ex
adverso
proferre
licet,
quorum
mirifica
conversio
evangelium
nostrum
decorat?
Et
quando
nos
ad
gloriandum
cogunt,
qui
tam
maligne
obscurant
evangelii
gloriam:
nulla
est
regio,
quae
non
hac
in
parte
magnificos
1)
Add.
et
en
ceux
qui
ne
sont
pas
des
meilleurs
qu'on
face.
2)
Au
bout
du
terme,
tous
ceux
que
ie
verroye
n'estre
pas
bien
deffroquez
dedans
leur
coeur,
ie
Ies
feroye
travailler
dedans
les
caves
comme
forsaires,
ou
ie
les
enfermeroye
en
quelque
parc
comme
bestes
sauvages.
3)
omnes
ed.
princeps.
4)
il
semble
que
nous
soyons
demi
Anges
au
prix.
|