41:62
est
illud
Isaiae
(42,
8),
Vivo
ego,
dicit
Dominus,
gloriam
meam
alteri
non
dabo.
Quoniam
ergo
fieri
non
potest,
ut
gloria
Dei
transeat
vel
ad
hominem
vel
ad
ullam
creaturam,
sequitur
nunc
fulgere
in
humana
Christi
natura
veram
Dei
unitatem
et
naturam
:
quoniam
flectitur
coram
ipso
omne
genu.
Nunc
ergo
tenemus
quo
sensu
dicat
propheta,
Venisse
Christum
ut
filium
hominis,
hoc
est,
qui
erat
similis
homini:
venisse
usque
ad
Antiquum
dierum:
quia
postquam
praeteriit
tempus
exinanitionis,
ut
verbo
Pauli
utamur,
Christus
in
coelos
conscendit,
et
ita
datum
illi
fuit
imperium,
sicuti
proximo
versu
dicit
propheta.
Ergo
minime
dubium
est,
locum
hunc
debere
accipi
de
Christi
adscensu,
postquam
scilicet
desiit
esse
homo
mortalis.
Dicit
fuisse
repraesentatum
coram
Deo,
nempe
quia
sedet
ad
eius
dexteram.
Sequitur,
14.
Et
ei
data
(fuit)
potestas,
et
gloria
(vel,
decus),
et
regnum
:
et
omnes
populi,
nationes
et
linguae
ei
servient:
potestas
eius
potestas
saeculi
(aeterna),
quae
non
auferetur,
et
regnum
eius
non
corrumpetur
(vel,
non
abolebitur).
Confirmat
et
clarius
etiam
explicat
propheta
hoc
versu
quod
prius
dixit.
Nam
hinc
colligi
potest
quomodo
pervenerit
homo
ille
ad
Antiquum
dierum,
hoc
est,
ad
Deum:
nempe
quia
data
fuit
ei
potestas.
Nam
etsi
vere
in
coelum
adscendit
Christus,
simul
tamen
expendere
convenit
in
quem
finem
:
ut
scilicet
summa
potestas
esset
penes
ipsum
in
coelis
et
in
terra,
quemadmodum
ipse
loquitur.
Et
Paulus
etiam
finem
hunc
primo
et
secundo
ad
Ephesios
capite
ostendit,
quod
scilicet
Christus
relicto
mundo
conscenderit
ad
patrem,
ut
subiiceret
sibi
omnes
potestates,
ut
angeli
ei
parerent:
deinde
ut
diabolum
compesceret,
ut
ecclesiam
protegeret
suo
auxilio
et
servaret:
denique
omnes
electos
Dei
patris.
Sic
ergo
nunc
Daniel
prosequitur
quod
prius
dixit
de
accessu
Christi
ad
Deum.
Et
hinc
refellitur
eorum
vesania,
qui
colligunt
Christum
non
esse
verum
et
aeternum
Deum,
quia
dicitur
ad
Antiquum
dierum
venisse.
Sed
primo,
ut
dictum
fuit,
hoc
intelligitur
de
mediatoris
persona:
deinde
tollitur
omnis
ambiguitas,
ubi
propheta
adiungit
datam
fuisse
potestatem.
Ecce
igitur
certa
explicatio.
Non
dicemus
fuisse
datam,
quatenus
est
Deus
et
vocatur.
Data
igitur
fuit
mediatori,
nempe
Deo
in
carne
manifestato,
et
quidem
respectu
humanae
naturae.
Videmus
ergo
quam
bene
omnia
conveniant,
ubi
propheta
hic
Christo
dicit
datam
fuisse
summam
potestatem.
Tenendum
enim
est,
hoc
ad
manifestationem
referri,
quia
ab
initio
Christus
fuit
vita
hominum,
mundus
per
ipsum
creatus
est:
deinde,
eius
virtute
fuit
semper
sustentatus:
sed
data
fuit
potestas,
ut
sciamus
Deum
regnare
per
eius
|