39:62
inquit,
qui
facient
accubare
oves,
aut
gregem.
Tenemus
nunc
consilium
prophetae,
nam
posset
hic
quispiam
movere
quaestionem,
qui
non
esset
satis
exercitatus
in
scriptura,
an
ad
pastores
ovium
et
bubulcos
duntaxat
restringitur
haec
promissio?
Verum,
quemadmodum
iam
dixi,
solutio
in
promptu
est,
generalem
esse
promissionem,
sed
exprimi
hac
figura,
Deum
fore
custodem
populi
sui
ut
tuto
et
absque
metu
ullius
periculi
pastores
huc
atque
illuc
deducant
greges
suos,
vel
armenta.
Et
proximo
versu
idem
confirmat
Ieremias
ubi
enumerat
sicuti
prius
urbes
montanas,
urbes
campestres,
quae
scilicet
in
planitie
iacebant:
deinde
urbes
australes:
postea
adiungit
terram
Beniamin,
quae
erat
diversa
regio,
et
generaliter
adiungit
circuitus
Ierusalem,
et
urbes
Iehudah:
quid
autem?
transibunt,
inquit,
oves
per
manus
numerantis.
Hic
adhuc
exprimitur
maior
securitas,
quod
non
furtim
oves
suas
deducent
pastores,
ut
postea
tumultuose
eas
colligant,
sicuti
fieri
solet
ubi
aliquis
est
timor
periculi:
transibunt,
inquit,
oves
per
manus
numerantis.
Hoc
non
potest
fieri
nisi
in
alta
pace
et
otio.
Nam
ubi
est
terror,
vix
pastores
audent
gregem
suum
emittere:
deinde
non
audent
numerare,
sed
includunt
prius,
et
saepe
etiam
coguntur
abigere
in
sylvas
et
deserta
greges
suos,
ut
illic
lateant.
Quum
ergo
hic
numerationem
ponit
Ieremias,
significat
pacatam
fore
totam
regionem,
sicuti
aliis
verbis,
et
absque
figura
paulo
post
exprimit:
sed
prophetae
ita
exornant
beneficia
Dei,
et
simul
confirmant
debiles
animos:
quia,
ut
dictum
fuit,
haec
gratia
vix
poterat
gustari
a
Iudaeis
in
tanta
desperatione.
Propheta
igitur
crassum
et
popularem
stylum
adhibuit,
ubi
loquutus
est
de
gregibus
et
armentis.
Nunc
sequitur,
14.
Ecce
dies
veniunt,
dicit
Iehovah,
et
excitabo
(vel
stabiliam)
sermonem
meum
bonum,
quem
loquutus
sum
(vel
pronuntias)
ad
domum
Israel,
et
ad
domum
Iehudah.
Nunc
docet
Ieremias
quorsum
Deus
pollicitus
fuerit
adhuc
fore
ita
quietum
habitaculum
pastoribus,
ut
nullus
violenter
greges
ipsorum
invadat.
Promittit
enim
Deus
promissionem
suam
non
fore
irritam,
quia
paulo
post
effectus
patebit,
ubi
scilicet
misericordia
eius
fuerit
cognita
super
decem
tribus,
et
super
regnum
Iehudah.
Dicit
ergo
dies
venturos,
quia
oportuit
longius
respicere
fideles
quam
ad
praesentem
suam
fortunam.
Nam
ut
erant
tunc
fere
expositi
carnificinae,
tametsi
increduli
adhuc
vanas
spes
conciperent,
filii
Dei
videbant
centum
mortes:
ita
fieri
non
poterat
quin
fere
exanimaret
ipsos
terror.
Sed
in
exsilio
videbant
&e
procul
abstractos
esse
a
patria,
nec
sperandum
esse
reditum.
Ut
ergo
retineat
ipsos
propheta
bie
iubet
eos
extendere
sensum
suum
in
futurum
tempus.
Prae-
|