7:619
619
VERA
ECCLESIAE
620
baptismo
nobis
et
remissio
peccatorum
et
regenerationis
spiritus
offertur.
In
sacra
coena
invitamur
ad
fruendam
Christi
vitam,
una
cum
bonis
omnibus.
Quale
nunc
temperamentum
erit,
si
his
misceantur
hominum
figmenta?
Obtendunt
quidem,
Deum
esse
omnium
autorem.
Sed
haec
postea
quaestio
expedietur.
Nunc
tantum
dico,
nimium
nos
fore
socordes,
si
natas
in
hominum
cerebris
qualescunque
caeremonias
talibus
mysteriis
patimur
aequari,
in
quibus
salutis
nostrae
summa
continetur.
Quum
rogat
Christus
(Matth.
21,
25),
ex
coelone
an
ab
hominibus
sit
Ioannis
baptisma,
non
aliter
legitimum
ratumque
nobis
esse
debere
significat,
quam
si
coelitus
fuerit
institutum.
Eadem
in
sacramentis,
[pag.
118]
omnibus
valet
ratio.
Et
sane
quum
profiteantur
isti
mediatores,
sacramenta
non
testari
nobis
modo,
sed
etiam
exhibere,
1)
quae
supra
hominum
captum
sunt
ac
facultatem:
nimium
perversos
fore
palam
est,
illa
si
subiiciant
hominum
arbitrio.
Sacramenta
duo
a
Christo
nobis
esse
commendata,
extra
controversiam
est.
De
quinque
ergo
reliquis
vidcamus
quid
sit
sentiendum.
Prius2)
tamen
quam
huc
progrediar,
in
baptismo
breviter
adnotare
operae
pretium
est,
melius
potuisse
omitti
quod
de
praecisa
eius
necessitate
commemorant.s)
Praeterquam
enim
quod
externis
signis
perperam
alligatur
animae
salus,
iniuria
fit
non
levis
promissioni,
ac
si
minus
ad
praestandam,
quam
offert,
salutem,
nisi
aliunde
adiuta
sufficeret.
Sancta
ideo
nascitur
ex
fidelibus
progenies,
quod
adhuc
utero
inclusi,
ipsorum
liberi,
antequam
vitalem
spiritum
hauriant,
cooptati
tamen
sunt
in
foedus
vitae
aeternae.
Nec
sane
alio
iure
per
baptismum
aggregantur
in
ecclesiam,
nisi
quia
ad
corpus
Christi
iam
ante
pertinebant,
quam
in
lucem
ederentur.
Alios
enim
ad
baptismum
qui
admittit,
ipsum
profanat.
Nunc
ergo,
qui
ita
necessarium
statuunt
baptismum,
ut
a
spe
salutis
excludant,
nisi
qui
eo
tincti
fuerunt,
tum
in
Deum
sunt
contumeliosi,
tum
se
quoque
ipsos
implicant
magna
absurditate.
Nam
a
Christo
alienos
sacra
Christi
nota
insignire,
qui
fas
esset?
Baptismum
ergo
praecedat
adoptionis
gratia,
necesse
est:
quae
non
dimidiae
tantum
salutis
causa
est,
sed
eam
ipsam
salutem
in
solidum
affert,
quae
baptismo
deinde
sancitur.
Hinc,
ut
error
alius
ex
alio
scaturire
solet,
baptizandi
munus
[pag.
119]
quod
solis
ecclesiae
ministris
peculiariter
mandavit
Christus,
non
ad
unum
modo
quemlibet
ex
plebe,
sed
ad
mulierculas
etiam
dele-
1)
les
graces
spirituelles
qui
surmontent
etc.
2)
Quae
hic
sequuntur,
usque
ad
verba:
quorsum
referri
debeat,
absunt
ab
editione
germanica
cuius
textus
sic
habet:
Prius
tamen
quam
huc
progrediar,
breviter
adnotabo
quod
caeremonias
omnes
ete.
3)
assavoir
que
nul
ne
peut
estre
sauve
sans
estre
baptize.
|