7:614
iicit
arbitrio,
interempta
eius
anima,
nihil
praeter
[pag.
no]
mortuum
corpus
relinquit.
Extrahendus
enim
nobis
est
anguis,
quem
sub
hoc
dumeto
mediatores
occultant.
Nempe
hoc
volunt,
ut
nihil
tam
sit
firmum
et
perspicuum
in
scripturis
quod
non
uno
verbo
eludere
l)
promptum
sit,
siquidem
cornutis
bestiis
minus
adlubescat.
Tertiam
partem
ecclesiasticae
potestatis
locant
mediatores
in
sanciendis
tam
dogmatibus
quam
legibus.
2)
Atque
priorem
illam
speciem
traditiones
vocant:3)
quas
si
quis
convellat,
eorum
sententia,
negat
ecclesiam
fundamentum
esse
veritatis.
Hac
captione
irretiuntur
miserae
animae,
ne
quam
omnino
superstitionem
reiicere
audeant,
quae
modo
longi
temporis
usu
invaluerit.
Plausibile
quidem
exemplum
adducunt
in
baptismo
parvulorum,
4)
sed
quum
nullum
sit
tam
crassum
aut
puerile
commentum,
quod
non
traditionis
nomine
venditetur
in
papatu,
omni
superstitionum
genere
ultro
se
implicat,
quisquis
ab
hac
captione
sibi
non
cavet.
Tametsi,
ne
hoc
quidem
illis
concedo,
ex
ecclesiae
traditione
fluxisse
paedobaptismum,
quem
certo
constat,
in
ipsa
Dei
institutione
esse
fundatum,
et
a
circumcisione
habere
suam
originem.
Parum
enim
haberet
firmamenti,
si
hominum
tantum
arbitrio
staret.
Adeoque
haec
tenenda
est
universalis
regula,
non
esse
legitimum
sacramentum,
nisi
quod
a
Deo
est,
non
ab
hominibus.
Sed
ut
ad
praesentem
causam
revertar:
non
modo
cerei
paschalis
benedictionem,
aquae
exorcismum,5)
et
similes
nugas,
quae
numero
sunt
infinitae:
sed
missandi
ritum,
et
impios
omnes
eiusdem
formae
cultus,
una,
ut
aiunt,
fidelia
dealbant,
quam
illis
traditionum
[pag.
l
l
l
]
imponunt
nomen.
Ut
quidquid
longi
temporis
praescriptione
defenditur,
quasi
extra
controversiam
positum,
inter
ipsa
Dei
mandata
emineat.
Et
hic
se
nemo
opponet?
Imo
subeunda
potius
millies
turbatae
pacis
infamia,
quam
ut
perfida
dissimulatione
prodamus
tam
necessariam
Dei
veritatem,
quae
hic
alioqui
periclitatur.
Leges
non
alias
unquam
tulit
vera
Christi
ecclesia,
nisi
quae
ad
retinendum
ordinem,
ad
fovendam
concordiam,
ad
tuendam
disciplinam6)
facerent.
Tales
nemo
sobrius
non
fatebitur,
et
iure
ferri,
et
ab
omnibus
piis
servandas
esse.
Nec
vero
de
eo
contendimus.
Sed
duobus
malis
subvenire
necesse
est,
si
volumus
salvam
esse
ecclesiam.
Quod
hodie
nihilo
leviora
et
aeque
multa
et
varia
1)
caviller
par
une
glose
faite
a
la
voilee.
2)
de
bastir
tant
des
articles
de
Foy
que
des
reigles
et
statuts
pour
servir
a
Dieu.
3)
suyvant
la
facon
accoustumee.
4)
Add.
lequel
est,
ainsi
qu'ilz
disent,
descendu
de
coustume
plustost
que
commande
par
l'Escriture.
5)
Peau
beneiste.
6)
pour
garder
quelque
honnestete
et
modestie.
|