[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:611  611  REFUTATIO  ERRORUM  612  non  toto  affectu  cordis  respexerint  ad  unicum  coeli  et  terrae  opificem,  eumque  externa  oris  confessione  celebraverint.  Quod  angelos  vocatos  sic  fuisse  iactat,  frivolum  est.  Fateor  equidem,  ad  eos  non  secus  ac  terrenos  iudices  transferri  nomen  Eloim:  sed  ita  ut  sola  Dei  maiestas,  illis  in  ordinem  suum  redactis,  emineat.  Denique  sibi  ipse  Servetus  tergiversandi  ansam  praecidit,  dum  pagina  316  scribit,  sub  lege  solam  fuisse  verae  adorationis  umbram:  quasi  nulla  in  sanctis  patribus  viguerit  pietas.  Propositio  XXXIII  luculentum  Serveticae  impudentiae  specimen  est.  Disertis  verbis  scripserat,  piorum  spiritus  quum  substantialem  habeant  aeterni  spiritus  portionem,  suam  aeternitatem  [pag.  212]  habere.  Sequitur  paulo  post:  Quum  aeterna  fuerit  coelestis  civitas,  aeternos  quoque  oportuisse  eius  esse  cives.  Nunc  sycophantae  probro  a  tam  certae  reprehensionis  iure  me  depellit  Servetus.  Quod  ad  creationem  nunc  restringere  tentat,  putidum  est:  quum  in  Christi  aeternitate  fuisse  dicat  exsistentiam  illam:  et  nullo  discrimine  interposito,  angelos  ab  initio  in  eadem  Dei  gloria  fuisse,  paulo  post  uno  contextu  subiiciat.  Quam  impie  deitatis  substantiam  includat  in  omnibus  creaturis,  iam  supra  exposuimus.  Quoniam  hic  error  propositione  XXXIV  reprehensus  a  nobis  fuerat,  Servetus  idem  esse  respondet,  sustineri  creaturas  Dei  praesentia  et  potentia:  deinde  substantialem  deitatem  illis  inesse.  Quasi  vero  virtutem  suam  exserere  nequeat  Deus,  quin  substantiam  suam  in  brutas  quoque  creaturas  sensuque  carentes  transfundat:  ut  non  minus,  suo  modo,  lapis  quispiam  deus  sit,  quam  Christus  ipse.  Non  enim  alio  modo  ab  aere  vel  plumbo,  vel  aliis  metallis  discernitur,  nisi  quod  primarium  in  se  continet  deitatis  O  exemplar.  Et  illa  scilicet  fuit  praeclara  eius  confessio,2)  non  solum  Dei  deitatem  in  asseribus3)  calcari,  sed  hypostatice  daemonibus  esse  unitam.  Nunc  quam  improbe  in  contrariam  partem  retorqueat,  vix  conqueri  audeo:  ita  me  attonitum  reddit  perdita  eius  impudentia.  Praeter  consessum  iudicum,  complures  aderant  idonei  testes  literati  et  cordati  viri,  quum  ego  fraenare  eius  vecordiam  cupiens,  pavimentum  calcavi  :  tum  ex  eo  sciscitatus  sum,  annon  plus  quam  absurdum  esset  deitatem  ita  calcari  hominum  pedibus:  nunc  quasi  testibus  destituar,  motu  [pag.  213]  pedis  indicasse  me  calumniatur,  pedem  meum  in  Deo  non  moveri.  Adde,  quod  ipsa  absurditas  satis  superque  eius  mendacium  refellit.  Propositio  tricesima  quinta  ipsum  Manichaeum  esse  convincit.  Animam  enim  nobis  fabricat  ex  1)  Apud  Bezam  et  in  Amst  vitiose  scribitur:  deitas.  2)  qu'il  fit  de  bouche  devant  les  iuges.  3)  un  ais  ou  un  carreau.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci