[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:610  ut  figura  idem  est  cum  [pag.  210]  figurato.  Hic  attendant  filii  Dei  quam  honorifice  tractetur  summus  ecclesiae  pater,  adeoque  dux  et  antesignanus  fidei  nostrae.  Conceditur  quidem  ei  quaedam  aenigmatica  Christi  visio:  sed  ita  ut  in  mundo  subsisteret,  ac  exposceret  temporalia,  ut  terrenam  haereditatem  sua  fide  apprehenderet.  Quid  hoc  est?  tota  Abrahae  vita  clamat,  eum  in  coelestis  vitae  meditatione  assiduum  ac  totum  fuisse:  eum  Servetus  sic  in  terram  deiicit  quasi  nunquam  illi  spiritualis  promissio  data  foret.  Ac  ne  longior  sim,  Christi  gratia  regenitum  fuisse  negat:  quod  si  verum  est,  a  regno  Dei  abdicatur.  Verum  quando  Christus  non  alia  lege  fideles  admittit  in  regnum  coelorum,  nisi  ut  cum  Abraham,  Isaac  et  Iacob  recumbant:  videmus  ut  Servetus  ab  hoc  consortio  discedens  sibi  ianuam  coelorum  praecluserit.  Tandem  pagina  326,  diserte  Abrahae  mentionem  faciens,  ipsum  et  eius  posteros  appellat  viros  sanguinis,  vindictae  avidos,  qui  pro  inimicis  non  orabant.  Eo  tamen  usque  non  fueram  progressus  in  mea  censura:  sed  tantum  obieceram  Serveto,  fieri  iniuriam  sanctis  patribus,  quos  spiritu  regenerationis  privaverat.  Unde  apparet,  nullam  habuisse  verecundiae  guttam,  qui  tam  proterve  conviciando  crimen  a  se  depellit.  Caeterum,  ut  de  promiscua  turba  loquutum  esse  demus,  quomodo  se  Deo  iniurium  fuisse  negabit,  qui  iustitiam  legis  carnalem  tantum  fuisse  fingit,  quae  nec  paradisum  aperiret  mortuis,  nec  in  regnum  coelorum  vivos  induceret?  Legem  universo  populo  datam  fuisse  scimus,  eius  finem  et  animam  Christum  fuisse  Paulus  testatur.  Obstrepit  contra  Servetus,  nullum  [pag.  211]  illis  spiritualis  vitae  datum  esse  gustum.  En  cur  Deus  populum  illum  segregaverit,  ut  sacer  ac  sanctus  esset:  en  cur  tot  splendidis  elogiis  ipsum  dignetur,  ac  praesertim  cur  regale  sacerdotium  ipsum  appellet.  Eadem  in  propositione  XXXII  apparet  ingenuitas:  1)  adoratos  a  sanctis  scripserat  fuisse  angelos.  Tam  foedum  sacrilegium  novo  integumento2)  involvit,  quod  adorati  fuerint  angeli  et  Deus  ipse.  Quid  hoc  rei  est?  quum  lex  cultum  uni  Deo  in  solidum  vendicet,  an  Serveto  licebit  socios  illi  angelos  adiungere?  Non  potuit  Abraham  ex  vera  pietatis  regula  rite  Deum  colere,  nisi  solum  coleret.  Qui  deinde  sequuti  sunt  fideles,  claro  legis  edicto  prohibebantur  ne  vel  angelos,  vel  alias  ullas  creaturas  cum  Deo  miscerent:  Servetus  sibi  credi  vult,  non  peccasse  qui  promiscuum  Deo  et  angelis  cultum  tribuerent.  Nihilo  tolerabilius  est  illud  alterum,  angelos  fuisse  veteris  ecclesiae  deos.  Quasi  vero  1)  modestie.  2)  d'un  sac  mouille.  39   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci