9:61
61
CONTRA
WESTPHALUM.
62
dum
delirium
simpliciter
refutasse
satis
erat,
hac
dissensionis
nota
patefieri
haereticos,
quia
unus
figurae
nomen,
alius
signi,
alius
vero
symboli
usurpat.
Sed
nisi
aliud
adferat,
nihil
dissensionis
esse
statuo.
Quasi
vero
metuat,
ne
obscura
sit
sua
impudentia,
pluribus
verbis
hoc
idem
prosequitur,
sic
me
loquentem
inducens
:
Scribo
mutuas
consensiones
cum
Tigurinis,
una
est
nostra
sententia,
[pag.
33]
mutuas
tradimus
operas:
nullo
igitur
unquam
tempore
fuit
discrepantia
inter
quoscunque
sacramentarios.
Quod
totum
quum
improbe
confingat,
mox
se
implicat
altero
mendacio,
se
neque
personas
neque
tempus
finire,
sed
indefinite
loqui
de
nostris
dissidiis.
Nugator,
ubi
igitur
Farrago
tua
ex
libris
nostris
excerpta,
quae
singulos
suis
nominibus
designat?
Foediore
etiam
mendacio
nos
onerat,
quod
in
autoris
caput
recidere
aequum
est.
Nam
Anabaptistas,
Davidianos,
1)
et
fanaticos
fere
omnes
nobis
permiscens,
sectam
unam
instar
hydrae
conflat:
quia
omnes
Zvinglii
dogma
profitentur.
Non
dicam
quod
publicis
monumentis
satis
superque
testatum
est,
a
nullis
acrius
quam
a
nobis
oppugnatas
fuisse
sectas,
sive
quas
nominat,
sive
quaecunque
nostro
saeculo
exortae
sunt.
Sed
quibus
tandem
vinculis
nos
in
unum
fascem
colligat?
Satisne
est
uno
verbo
dixisse,
uno
et
eodem
errore
omnes
esse
implicitos?
An
ego
angelos
contester,
quum
ab
ipsis
quoque
diabolis
retegatur
Westphali
improbitas?
Nam
si
de
sectariis
quaeratur,
propius
ad
ipsum
accedere
constabit.
Servetus
quidem,
qui
et
Anabaptista
[pag.
34]
erat,
et
haereticorum
deterrimus,
cum
Westphalo
prorsus
consentiebat:
atque
in
hoc
doctrinae
capite
Oecolampadium
et
Zvinglium
non
secus
in
suis
libris
vexavit,
quam
si
Westphalo
operam
locasset..
Iam
quia
priore
via
non
successit,
alia
nostras
contradictiones
ostendere
aggreditur.
Ac
praefatur
quidem,
quia
idem
tentatum
sit
a
Luthero,
sibi
quoque
licere.
Sed
quocunque
se
exemplo
tegat,
rem
inspicere
convenit.
Quod
ex
Carolostadii
commento
tenebras
causae
offundit,
quia
procul
ascitum
esse
constat,
in
refutatione
non
laboro.
Quanquam
autem
non
teneo
unde
alias
interpretationes
sumpserit,
his
tamen
calumniis
nihil
putidius
est,
indignis
modis
contextum
et
ordinem
verborum
Christi
violenter
lacerari,
quia
sic
quispiam
accipiat,
corpus
Christi
spirituale
esse
alimentum:
alter
vero
sic
transferat,
quod
pro
vobis
traditur
hoc
est
corpus
meum.
Quid
enim
obsecro
absurdi,
si
sacrificium
mortis
epulum
spirituale
ordine
praecedat?
Sed
quia
his
quoque
tam
frivolis
rationibus
destituitur,
ad
fabulas
suo
more
confugit,
in
Phrisia
truncari
Christi
verba,
a
concionatore
[pag.
35]
perspectae
fidei
sibi
fuisse
scriptum
commemorat,
quia
dum
1)
les
disciples
de
David
George
[loris].
|