8:61
61
DE
SCANDALIS.
62
que
se
gerere,
qui
evangelio
gloriantur;
atqui
hoc
primo
loco
quaerendum
erat,
an
evangelium
ipsos
in
deterius
mutaverit.
Qui
scortator
erat,
inquiunt,
vel
aleo,
vel
alio
in
genere
dissolutus,
idem
hodie
est.
Nempe
quae
in
papatu
vitia
tolerant,
ita
repente
detestari
incipiunt,
ut
eorum
odio
ipsam
quoque
horreant
sanctitatis
et
innocentiae
doctrinam.
Non
vereor
ne
sibi
me
patronum
fore
putent,
qui
turpi
ac
flagitiosa
vita
dedecus
afferunt
evangelio.
Quo
mihi,
ut
arbitror,
ad
eos
obiurgandos,
qui
omnes
papatus
corruptelas
evangelio
imputant,
[pag
78]
maior
erit
libertas.
Si
qua
illic
sanctitas
quaeritur,
eam
monachi
sibi
omnium
consensu
absque
controversia
arrogant.
Quidni
faciant,
quum
in
eorum
claustris
resideat
angelica
perfectio?
Atqui
non
aliunde
nobis
foedior
vitiorum
omnium
colluvies.
Si
excipiet
quispiam,
quum
illinc
tantum
exeant
vomicae,
non
mirum
esse
si
foetorem
quocunque
veniunt
emittant,
frivolam
eiusmodi
calumniam
diluere
promptum
est.
Primum
enim,
si
quid
illic
probum
fuit,
tanquam
aurum
ex
sterquilinio,
1)
mira
Dei
providentia
eductum
fuisse
constat.
Quos
hac
nostra
aetate
monachos
habuit
Germania,
qui
vel
doctrina
vel
sanctitate
cum
Luthero,
Bucero,
Oecolampadio
et
similibus
conferre
se,
nisi
nimis
impudenter,
audeant?
Quos
Itali
Bernardino
Ochino,
et
Petro
Vermillio
opponent?
Ex
Galliae
quoque
lustris
egressi
sunt
nonnulli,
qui
suo
splendore
multa
sui
ordinis
probra
et
dedecora
texissent.
Paucos
quidem
fateor
ex
monachatu
ad
nos
transisse,
qui
honoris
causa
nominari
digni
sint.
Et
quid
mirum
si
non
multi
ex
inferis
angeli
prodeant?
Quod
unus
Loth
ex
Sodomis
salvus
evasit,
insigni
Dei
potentiae
merito
tribuimus.
Quae
autem
Sodoma
tot
unquam
foeditatum
monstris
referta
fuit,
quot
hodie
scatent
monachorum
lustra?2)
Itaque
dicere
soleo:
si
modo
decima
pars
eorum
qui
illinc
christianismi
nomine
evolant,
Christo
se
vere
addicat,
praeclare
nobiscum
agi.
Quin
etiam
quotidie
videmus
suis
decimis
Christum
fraudari,
ut
vix
ad
eum
pars
vigesima
perveniat.
Qui
autem
scandali
occasionem
praebent,
eos
dico
non
tam
natura
pravos
esse,
et
propriis
criminibus
infames,
quam
foeda
et
nefaria
monachatus
educatione
infectos.3)
Quod
enim
et
ignavi
sunt
ventres,
et
rixosi,
et
perfidi,
et
ingrati,
et
humanitatis
expertes,
et
factiosi,4)
et
furaces,
[pag.
79]
et
servili
ingenio,
et
libidinosi:
nonne
haec
omnia
claustrale
vivendi
institutum
resipiunt?
Suas
quidem
seorsum
distinctas
regulas
habent
diversi
ordines:
omnium
tamen
fere
communis
est
ex
illis,
quas
recensui,
virtutibus
conflata
regula.
Nam
si
optimi,
quos
ex
coeno
illo
Dominus
extraxit,
1)
Add.
ou
un
grain
de
ble
du
fumier.
2)
bordeaux
Ae
moineries.
3)
infestos.
1551
et
seqq.
4)
addonnez
a
picques
et
a
faire
bandes.
|