13:61  61  1548  OCTOB.  62  Iam  concessit  ad  ipsum  etiam  D,  Thomas  Cos.  et  frater  3),  vir  incomparabilis.  Iam  vero  malum  etiam  nobis  imminet.  Exspectamus  quid  vel  hac  hyeme,  vel  in  vere,  hostes  veritatis  contra  nos  tentaturi  sint.  Dominus  adsit  nobis,  et  confirmet  nos  in  sua  sancta  veritate,  ne  quid  nostra  professione  indignum  admittamus.  Orate  pro  nobis.  Sunt  nostri  alacres,  intrepidi  et  constantes  adhuc,  parati  quaevis  subire  pericula:  sed  nisi  vigilaverit  Deus,  frustra  vigilat  qui  custodit  urbem.  Peccata  nostra,  sanguis,  ingratitudo,  avaritia,  contentio,  invidia  et  alia  his  similia  premunt  nos  omnes  qui  nomen  Christi  gerimus:  ac  meremur  ut  nos  flagello  excitet  Dominus.  Hic  tamen  clemens  est  et  propitius,  si  vera  fide  et  sanctis  precibus  ipsi  occurramus.  Si  placet  ei  nos  ex  hoc  eripere  sacculo,  innumeris  liberarit  malis,  vita  donabit  aeterna.  Ipsi  gloria  semper.  Ora  pro  nobis  et  saluta  fratres  omnes.  Salutant  te  D.  Bibliander,  Gualtherus,  Pellicanus.  Werdmullerus,  denique  fratres  omnes.  Tiguri,  15.  Octobris  1548.  H.  Bullingerus  tuus.  1084.  CALVIN  A  UN  SEIGNEUR  FRANCAIS  *).  Exhortation  a  la  constance  dans  la  vraie  religion.  (Copie,  Bibi.  de  Geneve.  Vol.  107,  f.  21,  de  laquelle  derivent  celle  du  Vol,  l  l  l  ,  f.  198,  celle  de  Berne  Epp.  VII.  p.  934  et  celle  de  Simler.  Vol.  68.  Ruchat  V.  535.  Bonnet  I.  256.  Trad.  angi.  II.  165  )  Monsieur,  iay  entendu  une  partie  de  vostre  intention  par  S.  Francois  de  la  Biviere2),  et  loue  3)  Ambrosii  scil  Consulis  tunc  temporis  aegroti  vices  gerebat.  Ambrosius  ipse  tam  d.  28.  Aug.  post  receptum  Interim  urbem  reliquerat  Soror  eius  erat  vidua  Henrici  ab  Ulm,  et  sedebat  in  arce  Griessenberg  in  Thurgovia.  Postea  ipse  cum  fratre  Vitodurum  concessit  unde  1551  ad  ministerium  Bielense  capessendum  vocatus  fuit.  (Pressel,  Blaurer  1861.  p.  479.).  Etiam  reliqui  ministri  in  Helvetiam  se  receperunt.  (Vierordt,  Ref.  in  Baden  p.  380.)  1084.  1)  ...  Peut-etre  Charles  de  Jonvillers  qui  devint,  quelques  annees  apres,  le  secretaire  et  l'ami  du  reformateur.  Ce  fut  en  effet  en  1549,  et  d'apres  les  conseils  de  Calvin,  que  ce  seigneur  quitta  Chartres,  sa  patrie,  pour  se  rendre  a  Geneve,  ou  il  fut  recu  habitant  en  1550,  et  bourgeois  en  1556.  (Bonnet).  Nous  hesitons  beaucoup  a  adopter  cette  hypothese,  que  M.  Bonnet  parait  retracter  taciment  dans  ses  Recits  du  16e  Siecle  p.  115,  ou  il  nous  montre  Jonvillers  etudiant  le  droit  a  Padoue  en  1550  avec  Louis  de  Bude.  Nous  ne  trouvons  aucune  trace  de  rapports  entre  Perucet  et  Jonvillers.  2)  Perucel,  voyez  N.  881  et  924.